Een paar weken geleden zag ik de “preek” van Jan Terlouw die hij hield in een talkshow. Terlouw deelde zichtbaar emotioneel zijn mening over de verandering van de samenleving en het gebrek aan vertrouwen in elkaar. Hij typeerde dat met “het touwtje uit de brievenbus” zoals we dat vroeger in het dagelijks leven gewend waren. Dat kan ík me zelfs nog goed herinneren en is nog niet eens zo lang geleden. Dat touwtje is in de huidige samenleving ondenkbaar geworden omdat we elkaar niet meer vertrouwen. Zijn grote wens is dat we leren om zo met elkaar om te gaan dat we de touwtjes weer uit de brievenbus gaan hangen.

Dit pleidooi zette me aan het denken. We leven in een samenleving waarin we vooral voor onszelf bezig zijn en als we eens wat voor een ander doen meteen iets terug verwachten. Ik spreek mensen die een ander niet om hulp durven vragen, omdat ze zelf niet de mogelijkheid hebben om iets terug te doen. We kunnen elkaar zo eenvoudig een beter leven geven als we oprecht omzien naar elkaar. Dat hoeft vaak helemaal niet zo’n grote opgave te zijn. Ik sprak vorige week iemand die vrijwillig in het ziekenhuis als gastheer bezoekers de weg wijst naar de juiste afdeling. Een ander gaat wekelijks een kop koffie drinken bij een bejaarde mevrouw die veel alleen is. In ons dorp zijn al ontzettend veel mensen achter de schermen actief voor een ander. Maak er gerust gebruik van! 

Jezus leert ons:”Zoals u wilt dat de mensen u doen, doet u hun ook zo!” Dat geldt voor nu maar ook voor later. Laten we vanuit die gedachte als dorp, als straat of als buren oog hebben voor elkaar. Uiteindelijk is dat een investering voor onze toekomst en krijgen we er een betere samenleving voor terug! 

Hans het Lam

raadslid ChristenUnie Oldebroek