In de afgelopen week is de wereld wederom opgeschrikt door gewelddadige aanslagen, deze keer in Manchester en Londen. Aanslagen die buitengewoon wreed en choquerend zijn. Met willekeur gepleegd op onschuldige mensen, bedoeld om zoveel mogelijk paniek en angst te zaaien. Met aanslagplegers die maar al te graag een link leggen tussen hun religie en het extreme, dodelijke geweld, wat zij gebruiken. 

Laat mij duidelijk zijn: dit ‘geïnspireerde’ moslimterrorisme vereist een harde aanpak. Daders en potentiële daders moeten opgespoord en vervolgd worden. Dat begint ermee deze in de eerste plaats te zien als terrorist, want dat is wat ze zijn. Het is te makkelijk, en te kort door de bocht, om bij dit soort aanslagen altijd maar te wijzen naar de religie die deze daders aanhangen, in bovenstaande gevallen de Islam. Een hele bevolkingsgroep wordt daarmee weggezet als ‘terroristisch’, terwijl verreweg het grootste gedeelte er niks mee te maken heeft en wil hebben. 

Ook onder (een gedeelte van de) Christenen is het ‘Islam bashen’ een favoriete bezigheid geworden. O.a. op facebook en twitter wordt alles wat maar iets met de Islam, koran of moslims te maken heeft onder het vergrootglas gelegd. Alles en iedereen die daaraan gelinkt kan worden wordt ter verantwoording geroepen, of veroordeeld, voor wandaden door anderen gepleegd. Dit werkt alleen maar polariserend en heeft nog niet maar begin van een oplossing in zich. 

We zijn het blijkbaar alweer vergeten, maar ook in Christelijke hoek is het nodige terroristische geweld gepleegd. Recent nog het conflict in Noord-Ierland. Dat was meer een strijd tussen katholieken en protestanten, dan tussen Ierland en Engeland. Een strijd die door terroristisch geweld uiteindelijk zo’n 3500 mensen het leven heeft gekost. Als Christen zou ik toch absoluut niet gelinkt willen worden aan, en ter verantwoording worden geroepen voor wat daar gebeurd is. 

Aan het conflict in Noord-Ierland is in 1998 een einde gekomen met het ‘Goede Vrijdag-akkoord’. Dit weekend hebben we het Pinksterfeest mogen vieren, met nadruk op vieren. God heeft ons met Zijn Hemelvaart niet verweesd achtergelaten, maar ons Zijn Geest gegeven om door te kunnen gaan op deze wereld totdat Hij terugkomt. In een wereld waar veel gebeurt en die bedreigend op ons afkomt is dat een geweldige belofte voor eenieder die dit geschenk wil aannemen. 

Popke Graansma