Shakespeare schreef ooit: 'If music be the food of love, play on! (Als muziek het voedsel van de liefde is, speel dan verder)’. Mooie kerel die Shakespeare, hij kon het zo mooi zeggen! Mijn ouders kennen Shakespeare niet of nauwelijks, toch zouden ze instemmen met zijn opmerking. 

Muziek was en is belangrijk in het gezin waarin ik ben opgegroeid. Mijn vader musiceerde bij muziekvereniging ‘David’ in Oosterwolde, mijn moeder zong bij het Oosterwolds Gemengd Christelijk Koor (‘O.G.C.K.’), ze stimuleerden ons – ondanks hun beperkt arbeidersbudget - om aan muziek en sport te doen en dat gaat van generatie op generatie. Expressie middelen zijn belangrijk om de dagelijkse ervaringen te uiten. 

Het mooiste piano kamerconcert van onze dochter was bijvoorbeeld op de avond van de dag dat onze hond stierf; na verloop van tijd sloeg ze zelfs op de toetsen! Onze dochter heeft net als ik en vele anderen muziek nodig. Ik las ooit in een boek dat wanneer een populatie Joden weer eens werd verstoten en zich ergens anders vestigden, ze als eerste werkten aan het realiseren van een muziekgroep, een koor en een toneelgroep; expressie, hoe belangrijk en hoe Bijbels ook! 

Mijn vader vertelde ooit dat een dominee in de Jordaan voorging en dat er tijdens die dienst een bejaardenkoor zong. De dominee zei over het optreden: ‘Zo vals, maar zo mooi en op mijn verzoek nog een keer; nog valser en nog mooier!’ Als gemeenteraadslid voor de ChristenUnie blijf ik me inzetten voor expressie activiteiten. Ieder kind moet een kans krijgen om aan muziek, sport of andere culturele activiteiten te doen. Muziek is geen doel, maar een middel: 'If music be the food of love, play on!’  

Shalom, 

Berend Jan Spijkerboer