Vanuit de vier voorgaande blogs hebt u al een behoorlijke inkijk gekregen in de dagelijkse beleving van het fractiewerk. Als vijfde een blog van Wim Boer. Specifiek vanuit de fractie aandachtspunt in de gemeentelijke politiek is voor mij het onderwerp, zo u wilt beleidsterrein, middelen. Dat neemt zeer zeker niet weg dat ook de andere onderwerpen mijn warme belangstelling hebben. In mijn dagelijkse praktijk werk ik ook voornamelijk vanuit financiën. Wat ik zowel in mijn politieke werk als mijn dagelijkse werk probeer te doen is de relatie te onderhouden tussen de financiële middelen en de resultaten die met de beschikbare middelen kunnen worden bereikt. Dat betekent dat je op momenten scherp moet stellen dat voor bepaalde zaken geen geld meer beschikbaar is, of meer wordt beschikbaar gesteld. Op andere momenten stel je wel geld beschikbaar omdat daarmee voorzieningen zouden kunnen worden gerealiseerd die een breed maatschappelijk belang dienen. Hierin is belangrijk dat verder in de toekomst gelegen gevolgen van financiële keuzes kunnen worden overzien. Dat kan niet altijd tot op de komma worden doorgerekend. Het is dan van belang een besluit te durven nemen. Een ja of een nee. Natuurlijk is het wat investeren plezieriger om ergens ja tegen te zeggen. Als je echter niet achter het maatschappelijke doel staat, dan moet je ook een duidelijk nee durven te zeggen. Dat is sterker dan een besluit vooruit te schuiven en belanghebbenden in onzekerheid te laten verkeren. Uiteraard mag je dan oprecht kritisch zijn. Dat is een waarde die ik in de fractie ook nadrukkelijk aantref. Positief kritisch op de verschillende beleidsterreinen van de verschillende woordvoerders. Alle echter in vol respect voor elkaars persoonlijke meningen en kennis. Daarmee weten we ons gesteund door en met elkaar.

Sinds het vorige blog is er veel gepasseerd. Veel geschreven is al over het kunstgras. We waren in staat kritische vragen te stellen bij het collegevoorstel. Die vragen stellen we om goed de mind op te kunnen maken. Wat speelt er nu echt? Durven we te investeren? Bijzonder is het dan ook om te ervaren dat in de aanloop naar een raadsvergadering dat het voorstel wordt teruggetrokken. Wat dan? Vraag je je dan zelf af. Met betrekking tot de intrekking van het voorstel hebben we als fractie niet alert genoeg gereageerd op het voorstel tot intrekking. We hebben dan ook als fractie dan ook ruim gesproken over het zonder meer accepteren dat het onderwerp niet wordt behandeld. Dan wel daarop toch maar verder in te zoomen. Je leert in zo’n aanloop naar de raadsvergadering ook nog meer hoe belangrijk dit onderwerp voor betrokken organisaties is. Maar ook dat de betrokken organisatie(s) een goede invloed op hun leden hebben. Ik doel nu natuurlijk op de demonstratie die de leden van VSCO hielden op 12 april, de dag van de raadsvergadering waarop het onderwerp kunstgras oorspronkelijk zou worden behandeld. Een demonstratie die zeer goed verliep. De club heeft haar punt duidelijk en respectvol onder de aandacht gebracht.

Natuurlijk ben ik blij dat op 12 april ook twee nieuwe wethouders konden worden benoemd. Het was tijd dat het college weer op volle sterkte kwam. De komende weken zullen we ons (weer) erg gaan bezighouden met bezuinigen. De eerste visie daarop hebben we in de afgelopen week van het College mogen ontvangen. De opgave is niet gemakkelijk. We zullen besluiten moeten nemen over voorzieningen, iets wat de burger zal gaan raken. Het schrappen van uitgaven is technisch niet zo moeilijk. Je stopt ergens mee en dat is het zou je denken. Dat kille rode potlood wil ik echter niet hanteren. Er zullen weloverwogen beslissingen moeten worden genomen over wat nog wel verantwoord is en wat niet verantwoord is. Daarbij geldt wat mij betreft dat de zwaksten in onze samenleving zullen worden ontzien en dat een structureel gezonde financiële positie wordt gerealiseerd.

Wim Boer