Het huidige kabinet staat voor een forse bezuinigingsopdracht. Op zich is het goed dat allerlei bestaande regelingen tegen het licht gehouden worden. En op veel onderdelen moeten huidige regelingen behoorlijk op de schop want anders komen we nooit aan de bezuinigingsdoelstelling om het begrotingstekort terug te brengen tot onder de 3%.  Om de werkeloosheiduitkeringen in de hand te kunnen houden moest bijvoorbeeld het ontslagrecht ingrijpend gewijzigd worden. Iedereen die kan werken moet niet afhankelijk zijn van een uitkering en daarvoor zou de Participatiewet in werking treden. En daarvoor hadden we al het lenteakkoord dat gesloten was door diverse oppositiepartijen om toch maar te zorgen dat we onder de 3% begrotingstekort zouden blijven. Allemaal plannen die over ons heen zijn gekomen de laatste periode. Maar ook allemaal plannen die na onderhandelingen stuk voor stuk enorm zijn bijgesteld en uitgesteld. En veel is onduidelijk geworden door bijvoorbeeld het gesloten Mondriaan akkoord (gesloten met werkgevers- en werknemersorganisaties) met betrekking tot de sociale zekerheid. En vorige week is er een zorgakkoord gesloten waarbij allerlei plannen behoorlijk zijn bijgesteld. Ik zal de laatste zijn die zegt dat het er door de nieuwe akkoorden slechter op is geworden. Afgelopen week werd onze fractie bijgepraat door onze fractiespecialist op het gebied van sociale zekerheid Liesbeth Vos. Toen ik alle op stapel staande wijzigingen op me in liet werken had ik wel te doen met die “arme” beleidsmakers bij onder andere  gemeenten.  Arm omdat ze steeds weer hun toekomstscenario’s moeten bijstellen welke gevolgen dit heeft voor de gemeente en haar burgers. Maar ook arm omdat bij al die plannen het duidelijk is dat er steeds meer taken op het bordje van de gemeenten komt te liggen zonder dat er voldoende geld wordt gestort door het rijk om al die taken goed uit te kunnen voeren. Letterlijk knikkert de landelijke overheid allerlei taken die nu door rijk en provincie worden uitgevoerd over de schutting in het gemeentelijk plantsoen zonder daar de zak met geld achterna te gooien.  Neem daarbij ook nog dat de gemeenten moeten opschalen van de minister (fuseren met andere gemeenten)  en ook nog de eigen bezuinigingsmaatregelen moeten doorvoeren en daarmee is de kans groot op een complete chaos in mijn ogen. En tijdens het implementeren van al die plannen moet de gemeentewinkel natuurlijk wel gewoon open blijven.  Een haast schier onmogelijke opgave om dat allemaal in een kort tijdsbestek van een pakweg 2 jaar voor elkaar te krijgen. Dit vraagt om een strakke planning en ook adequate heldere integrale besluitvorming in College en gemeenteraad. Anders ben ik bang dat de ambtenaren zeker niet op tijd klaar zijn om de nieuwe taken goed uit te kunnen voeren.  

Henk van Bergeijk