Commissaris Clemens Cornielje dreigt niet met een provinciale rol. Tegelijk heeft hij bij eerdere gelegenheden ook laten blijken te zullen waken voor scheefgroei in de zin van muurbloempjes. Als ik me op uitspraken in een artikel in Veluweland (6 november j.l.) mag baseren dan heeft Epe al veel banden met Apeldoorn, maar wil daar toch ook geen bijwagen van zijn. Voor samenwerking of fusie kijkt Epe nadrukkelijk naar Hattem en Heerde. De commissaris waarschuwt Epe om vooral aan de bal te blijven, omdat anders Apeldoorn en H2O (Hattem, Heerde, Oldebroek) keuzen maken buiten Epe om. Anders gezegd: hou de regie van je eigen proces, anders zou je wel eens geïsoleerd kunnen raken van de keuzen die anderen maken. Hij toonde zich een verklaard tegenstander van (wat hij noemt) een cafetariamodel waarbij je links en rechts oppikt bij ander gemeenten wat je lekker vindt. Zo’n constructie is volgens hem gedoemd te mislukken. Zijn gelijk blijkt denk ik ook uit pogingen op de west-Veluwe die mislukten. De reden daarvoor was vaak teveel vrijblijvendheid en te weinig bereidheid in te schikken. Je kunt nooit samenwerken alleen maar om er zelf beter van te worden.   

In Wapenveld en Heerde werden onlangs twee avonden gehouden over samenwerking en fusie. Er was een zeer lage opkomst.  Toch is dat niet de beste graadmeter of het onderwerp wel leeft. In Wezep hadden we deze zomer een vergelijkbare samenkomst. Geen uitverkochte zaal, maar relatief goed bezocht. Bijna iedereen daar vond fusie een logische stap. Maar ook dat is niet meteen bepalend voor de besluitvorming. Onze fractie merkt dat het onderwerp jongeren niet bezighoudt:  het staat te ver van ze af. Dat ligt anders bij ouderen: juist zij hebben vaak bezwaren tegen het opgeven van zelfstandigheid van de eigen gemeente. En begrijpelijk: als het niet nodig was zouden ook wij er ons niet sterk voor maken. Maar het is wel nodig: een gemeente als de onze redt het niet meer alleen. Nog meer uitleg is dus nodig. Voor Epe en voor ons, maar voor alle genoemde gemeenten geldt dat de burger optimaal moet worden bediend, zeker ook met alle nieuwe dossiers die de gemeenten toegeschoven krijgen. 

Veel gemeenten denken na over een nieuwe verhouding met hun inwoners. In het project Oldebroek voor mekaar wordt gewerkt aan een andere rol voor zowel samenleving als overheid.  De samenleving heeft voldoende kracht om zelf meer te doen voor de eigen leefomgeving etc. Daarbij bepleiten wij - en andere fracties - dat ambtenaren en collegeleden meer in een dienende rol groeien. Dat zij de burgers en instellingen meer opzoeken, in plaats van andersom. Ambtenaren kunnen beter met hun laptop onder de arm aan de keukentafel met burgers praten over hun wensen voor (bijvoorbeeld) plantsoen, speelplaats, bouwvergunning.  En als er formele belemmeringen zijn kunnen ze ter plekke meedenken over hoe het dan wel kan. Dit ideaal wordt niet van vandaag op morgen bereikt. Maar het is wel de toekomst van (wat ons betreft) Hattem, Heerde, Oldebroek, en wie ons verder wil komen versterken.   

Ton van Leijen