De verkiezingen zijn geweest. Ik ben blij en dankbaar dat we de zes zetels die we hadden, hebben weten vast te houden. Daarmee is meteen gezegd dat er ook een zware verantwoordelijkheid op de schouders van de nieuw gekozenen rust. Er zal werk moeten worden gemaakt van het vormen van een coalitie en een nieuw bestuursakkoord. Er zullen keuzes worden gemaakt voor het voorgenomen beleid in de komende 4 jaar. Belangrijke keuzes, over zorg, over samenwerking. Keuzes die te maken hebben met mensen, die mensen zullen raken.

Inmiddels is de eerste fractievergadering geweest. Daarin zijn afspraken gemaakt over praktische zaken voor de gang van zaken in de fracties, hoe de aandachtsgebieden en verschillende dossiers onderling verdeeld zullen zijn. Ook is besproken hoe de gesprekken met andere partijen voor een coalitie en bestuursakkoord zullen worden opgestart. Onze lijsttrekker Lijstrekker Engbert Jan Ruitenberg kan zijn dagelijkse werkzaamheden niet combineren met de taak van fractievoorzitter en was daarom voor die positie niet beschikbaar. De fractie heeft mij daarna gekozen tot fractie voorzitter. Het geeft extra verantwoordelijkheid en ik ben dankbaar dat ik mag weten de fractie unanieme is geweest in deze keuze.  

Samen met Engbert Jan Ruitenberg zal ik, gesteund door de specialisten in de fractie, de komende week gesprekken voeren met andere fracties. Als je alle verkiezingsprogramma’s leest, zie je verschillen. Je ziet echter ook punten waarover men het goed over eens kan worden. Het is zaak te zoeken wat ons bindt voor de samenleving van onze gemeente Oldebroek. Dat willen we nemen als uitgangspunt. Ik zie het als een uitdaging om verbindingen te leggen om te komen tot een bestuursakkoord. Niet tegen elkaar praten maar met elkaar. Noem het Oldebroek voor Mekaar.

Zoals andere fractieleden eerder al eens schreven zijn we vaak erg druk doende met de verschillende dossiers die op de raadstafel liggen. Belangrijk werk, maar vaak ook heel theoretisch. We schrijven er veel over en we houden werkbezoeken. Toch is het zo dat nog veel wordt ervaren dat de politiek nog op grote afstand van de burger staat. In verkiezingstijd laten de politieke partijen zich graag zien, zijn we op de straten te vinden. Dat zou moeten voortduren. Niet om boodschappen te zenden, maar echt in gesprek te gaan en te blijven met u. Naast praten willen we ook doen. Te laten zien waarvoor we staan.

Wim Boer