Juist nu de dagen korter worden en de temperatuur zakt, beginnen mijn fietsbenen te kriebelen. Door verschillende wielerverenigingen in Nederland worden iedere week veldtoertochten georganiseerd, zeer geschikt voor amateurs als ik. Het ontbreekt me nogal eens aan tijd, maar als het even kan, cross ik op mijn ATB door het bos. En ik ben dan niet de enige, het komt voor dat er wel 2.000 fietsers meedoen aan zo'n tocht. Het is geweldig om zo sportief met elkaar bezig te zijn! 

Om de rit tot het einde vol te kunnen houden, zoek je de ideale cadans. Trap je te snel, dan verzuren je spieren eerder. Trap je te zwaar, dan ben je veel sneller moe. Het evenwicht is dus erg belangrijk. Maar welke cadans bij je past is heel persoonlijk en hangt van het moment af. 

Tijdens mijn laatste rit moest ik denken aan de cadans van het leven. Iedereen zoekt de ideale cadans die past bij zijn of haar omstandigheden. In de afgelopen jaren van economische crisis sprak ik collega's die helemaal niet lekker in hun vel zaten omdat er nauwelijks werk te doen was. Zij wilden eigenlijk wel "een tandje erbij". Maar het kan ook zijn dat je merkt dat je "te zwaar zit". Iets terugschakelen brengt je snel weer op het juiste tempo, waardoor je het veel langer volhoudt. 

In de politiek zijn er best momenten dat we een poosje op de pedalen moeten gaan staan. Nu 2015 dichterbij komt, komt ook de verandering van wetgeving rondom het Sociaal Domein op de gemeenteraad af. Lijvige beleidsplannen met besluiten, verordeningen en notities liggen klaar om vastgesteld te worden. Er moeten belangrijke keuzes gemaakt worden. Dat vergt een grote inspanning. Maar met de juiste cadans komen we bij de eindstreep. 

Hans het Lam