Afscheid Dries

Burgemeester Zielhuis stond stil bij het belang van raadsleden als volksvertegenwoordiger. Zeker in een tijd waarin het aanzien daarvan afneemt is het van belang de democratie te koesteren, waarbij de burgers mensen uit hun midden kunnen kiezen waarin zij vertrouwen hebben om dit werk te doen. Het is veel werk en het kost veel tijd, wat in geen verhouding staat tot de geringe financiële tegemoetkoming. Daarmee stak hij in feite alle raadsleden en wethouders een hart onder de riem. Hij memoreerde het feit dat je als raadslid niet alles wat je graag wilt ook gerealiseerd krijg, zoals de inzet van Dries voor een betere bewegwijzering in het buitengebied. Dries kreeg vervolgens een Makkumer herinneringsbord uitgereikt, en een bos bloemen.

Ondergetekende heeft namens de fractie het vertrek van Dries een verlies voor de fractie genoemd. Dries opereerde altijd als een bescheiden persoon, maar met een grondige aanpak en veel inzet. Als projectleider infrastructuur bij de provincie Flevoland kon hij ons dienen met zijn kennis en inzichten, zeker op verkeersgebied. Speciaal wapenfeit was de inzet van Dries voor een rondweg om Oldebroek heen; een andere fractie pleitte voor een randweg, wat Dries tot de benaming ‘Raondweg’ bracht. Een ander saillant moment was toen hij aan het slot van een bijdrage over een bouwplan uitsprak: “Gaan met die banaan!” We mochten hem feliciteren met zijn nieuwe roeping. Dries vertelde daarover op getuigende wijze dat hij de keuze voor het ouderlingschap als moeilijk had ervaren, maar door God geleid zijn nieuw roeping had aanvaard. .

Welkom Engbert Jan

Eigenlijk was het een heel vertrouwd beeld toen Engbert Jan de raadszetel van Dries overnam. Nadat de vertrouwenscommissie een positief verslag uitbracht over de zogenoemde geloofsbrieven legde Engbert Jan de eed af tegenover de burgemeester. Altijd weer een ontroerend moment. Ook Engbert Jan kreeg van de burgervader bemoedigende woorden te horen. Zielhuis liet doorschemeren zich geen zorgen te maken over de toekomstige bijdragen van Engbert Jan, zijn inzet en de kwaliteit daarvan was in zijn commissiewerk al niet onopgemerkt gebleven. Engbert Jan gaf op zijn beurt aan er zin in te hebben, en daarvoor ook te vertrouwen op de kracht van Boven. Later in de vergadering hield hij zijn ‘maiden-speech’ bij het onderwerp van de regiovisie ‘Zakkompas Care Valley Veluwe”, een naam die onze fractie en vele anderen graag zien veranderd, maar dat is een ander verhaal.

Dan nog dit

Na afloop van deze wisseling van de wacht konden alle aanwezigen afscheid nemen en feliciteren, waarbij ook de beide echtgenotes en kinderen aanwezig waren. Mooi waren onder andere de sympathiebetuigingen van anderen (zoals de bos rode rozen die de PvdA Dries aanbood, en de attentie van het CDA). Als fractie hebben we een paar dagen later samen met het bestuur ook in informele kring nog afscheid genomen van Dries en Jolanda. Misschien dat een lezer in het voorgaande iets van trots over menselijke inzet proeft. Dat is ook wel een beetje zo, maar wel een trots die meer gekleurd wordt door dankbaarheid voor wat de Heer ons in elkaar als mensen geeft. We kennen heel goed onze beperkingen, maar zij tegelijkertijd blij met de taak die we hebben in de wijngaard van de Heer. Dat houdt je bescheiden, dat motiveert.

Ton van Leijen