Er komt heel wat organisatie, planning, creativiteit en inzet kijken om een club van deze omvang draaiende te houden. Fascinerend, want het gaat om veel meer dan trainen en wedstrijden spelen alleen. De relatie met de leden vraagt vanzelfsprekend veel aandacht, het beheer en onderhoud, het financieel gezond houden van de club, enz. Maar een organisatie als deze zorgt ook voor een enorme ‘spin-off’. Voorbeelden daarvan zijn: mogelijkheid tot het samenwerken in het kader van de WSW, samenwerken op het gebied van recreatie en toerisme, samenwerken in het kader van seniorenbeleid, samenwerken in het kader van maatschappelijke stages. Als er zo over nadenkt zijn er vast nog meer kansen te bedenken. Wat VSCO en andere grotere verenigingen doen beschouwt onze fractie dan ook breder dan alleen maar sport en ontspanning, namelijk als vormende en samenbindende projecten. Doordat heel veel enthousiaste spelers, maar ook enorm veel vrijwilligers zich pro-Deo inzetten voor het spel, de opvang van pupillen, enz. enz. En dan hebben we het nog niet over al die activiteiten ten gunste van de woonkern of de samenleving buiten het eigenlijke voetballen.

Het bestuur had zich goed voorbereid, en zette verschillende onderdelen van hun werk uiteen. En inderdaad: aan de orde kwamen beleid en wijzigingen daarvan, in het verleden en nu, de dreigende bezuinigingen en de gevolgen daarvan voor de club. We konden ons de kritische benadering zeker goed voorstellen: het bestuur vraagt zich af wanneer de grens is bereikt waarbinnen je nog de zaak redelijk draaiende kunt houden. We hebben open kaart kunnen spelen, en dat is verfrissend. We gaven aan dat college en raad in een zekere spagaat zitten. Aan de ene kant zijn we blij met een dergelijke vereniging die zoveel maatschappelijke inzet toont. Aan de andere kant staat de lokale overheid voor de noodzaak te bezuinigen, en dat is geen vrijwillige zaak. Overigens heeft VSCO daar zeker begrip voor.

We hebben ervoor gepleit te proberen om niet te verzanden in een relatie van aanval en verdediging. Het zou mooi zijn als we aan de ene kant elkaars positie goed kennen en respecteren, maar aan de andere kant in een wisselwerking zoeken naar hoe daar goed en constructief mee om te gaan. ‘Denk met ons mee’’ – zeiden we - en we ‘kietelden’het VSCO-bestuur ons te dienen met suggesties waar bestuur en politiek hun voordeel mee zouden kunnen doen. Dat was niet aan dovemansoren, want er kwamen diverse gedachten en punten op tafel die we kort hebben verkend,. Over beheersvormen, kunstgras, financiële huishouding, herijking van beleidsuitgangspunten, enz. Ze worden zeker betrokken bij het vervolg. De plannen zijn namelijk nog niet definitief, het college moet de inspraakronden nog verwerken in een nader voorstel. En pas dan is de raad weer aan zet.
Maar deze informatie kunnen we gebruiken.

Wim Boer en Ton van Leijen