Als fractie praat je met allerlei mensen. Verenigingen, instellingen, bedrijven hebben vaak wensen waarvoor ze de overheid nodig hebben. En de overheid is er ook om mee te werken aan ‘samenlevingsopbouw'. Soms heeft men een scheef beeld van de overheid. Vooral als het gaat om gebouwen, terreinen, en ja: ook geld.

Zo beschikt de gemeente niet over veel vrij beschikbaar geld. Het meeste geld in de gemeenteportemonnee komt van het rijk, soms iets van de provincie, en maar een klein deel uit eigen heffingen, zoals de ozb. Het rijksgeld kun je niet zomaar aan leuke dingen besteden, het gaat meestal op aan algemene voorzieningen: sociale zorg, lantaarnpalen, milieumaatregelen, scholen, gezondheidszorg, controle op drank- en horeca, enz.

Het multifunctioneel gebruik van accommodaties wordt belangrijk. Je kunt niet voor alles aparte gebouwtjes stichten. Soms daalt de behoefte, stijgen de onderhoudskosten, enz. Dan wordt het belangrijk om te zien of je kunt combineren. Het wordt vooral interessant als die samenwerking ook meer oplevert: één plus één wordt dan drie. De dorpshuizen, het Kulturhus en de brede school zijn daar mooie voorbeelden van. Zal bijvoorbeeld de winst van het Kulturhus groter zijn dan wat de gebruikers er voor zichzelf mee doen? Komt er iets nieuws tot stand? Spannend!

De grootste winst - zo leert de praktijk - zit niet in de rol van de gemeente maar in de wil van de mensen en organisaties. Als die gelijke idealen hebben en elkaar vinden is er veel mogelijk. Als je weet wat je wilt, en vertrouwen hebt in de weg daarnaar toe, dan motiveert dat om samen aan de slag te gaan. Dus geen wij-tegenover-zij-denken in de verhouding overheid - maatschappelijke organisaties. Belangrijke voorwaarden zijn visie en creatief denken, soms zonder, soms met overheid.

Dat vraagt wel dat je elkaar kent, vertrouwt, respecteert. En dat je niet over onmogelijkheden, maar over gemeenschappelijke idealen praat. Dan wordt één plus één werkelijk drie....

O ja: hebt u een goed idee? Mail het naar mijn-idee@oldebroek.christenunie.nl.

Ton van Leijen, Inge de Vries-de Jong, Gijs van den Brink, Cees Souman, Dries van de Grift, Henk van Bergeijk en EngbertJan Ruitenberg (niet op de foto)