Dat was ons betoog deze week in de raadsvergadering bij het project Oldebroek voor mekaar. Maar wie kaatst moet de bal verwachten. Als de overheid dat ideaal uitdraagt moeten wij als college, als raad ook vragen incasseren, die ons tegelijk weer helpen de eigen rol scherp te stellen. Welke verantwoordelijkheid ligt waar? Welke taken blijven gewoon bij de overheid, waar gaan we proberen om samen met de burgers zaken om te buigen, welke speelruimte hebben burgers dan, en in hoeverre is de overheid bij de verandering en daarna hun partner? Enz. Het blijft voorlopig nog van belang duidelijk te maken dat het niet zo is dat de burgers alles  zelf maar moeten gaan opknappen. Als zij goed weten wat er van hun verwacht wordt, dan neemt dat al heel veel onzekerheid weg en kunnen ze ook beter hun verantwoordelijkheid nemen. En dan niet meteen weer binnen een strak keurslijf – de mal van de overheid noemde we dat eerder. Duidelijke spelregels vooraf voorkomen geruzie en misverstanden tijdens het spel. 

Burgemeester Adriaan Hoogendoorn ging grondig in op onze opmerkingen. Hij kon hoopvolle ontwikkelingen melden. Eerder waren er de conferentie jeugdbeleid, en de bijeenkomsten over buurtterreintjes. Die leveren behalve correctie ook waardevolle tips en inzichten vor hoe het kan. Recenter was er de bijeenkomst (vorige week) in het dorpshuis te Wezep. En recent: de 17 burgers die zich spontaan gaan inzetten in een brede klankbordgroep. En het feit dat er nu in elke kern een vorm van dorpsoverleg is. Onderling verschillen ze, maar steeds meer zijn het de burgers zelf die hun mede kern- of buurtgenoten uitnodigen voor gesprekken over hun leefomgeving. Het blijkt dus aan te slaan. Dat is bemoedigend voor college en raad. Maar het is vooral een dik compliment voor de burgers zelf.   

Ton van Leijen