Bijna 55 jaar geleden ben ik geboren in de Hanzestad Kampen. Mijn vader is afkomstig uit Oosterwolde (Gld) en mijn moeder van ‘t Noordeinde (Gld). Maar door het werk van mijn vader, dierenarts, gingen zij in Kampen wonen. Kerkelijk bleven zij verbonden aan de geloofsgemeenschap Luctor et Emergo in Oldebroek en daar ging ik bijvoorbeeld ook naar de zondagsschool. Mijn roots zijn dus verdeeld tussen de gemeente Kampen en Oldebroek. Na mijn middelbare schooltijd ging ik studeren in Deventer; fysiotherapie. Die studie heb ik door omstandigheden niet afgemaakt, maar o.a. de lessen psychologie, antropologie, bewegingstherapie en anatomie heugen mij nog goed en komen mij nog vaak van pas. 

In 1980 trouwde ik met een rasechte Oldebroeker, Jaap Vos, maar tot 2002 hebben wij in Kampen gewoond. Ook wij bleven via de geloofsgemeenschap Luctor et Emergo en niet te vergeten ook door onze familie, nauw verbonden met Oldebroek. Hier zijn zowel mijn man als ik lang actief geweest zetten als kinder - en jeugdwerker en mijn man is een aantal jaren ook actief geweest als ouderling. Wij zijn in ons huwelijk gezegend met de geboorte van drie zonen. Alle drie hebben zij bijgedragen aan de uitbreiding van ons gezin en hebben wij nu ook drie (a.s) schoondochters. In 2012 werd Stijn geboren, ons eerste kleinkind.  Dankzij hem mogen Jaap en ik ons voor altijd opa en oma noemen. 

Toen de jongste zoon ongeveer 7 jaar was, ben ik weer actief geworden op de arbeidsmarkt. Daarvoor was ik vaak bezig als vrijwilligster op de scholen waar de kinderen heen gingen en volgde een aantal parttime opleidingen, zoals pedicure, manicure en financieel medewerkster.In 1997 kreeg ik een administratieve functie bij de sociale werkvoorziening in Kampen, (te vergelijken met de Gresbo in Oldebroek). Na bijna twee jaar deed de mogelijkheid zich voor om daar Hoofd Personeel & Organisatie te worden. Ik solliciteerde en kreeg de baan op voorwaarde dat ik de HBO opleiding personeel en arbeid zou volgen. Er volgden heftige jaren; fulltime baan, deeltijd opleiding en last but not least echtgenoot en moeder. Maar ik genoot van die diversiteit en het, op veel verschillende manieren van betekenis zijn voor een ander. Door mijn werk in de sociale werkvoorziening heb ik veel te maken gehad met mensen die een grote afstand hebben tot de arbeidsmarkt en die hulp nodig hebben bij het krijgen en houden van een baan. Maar door intensieve  samenwerking met andere organisaties groeide mijn kennis van de sociale zekerheid in het algemeen en ook die van het arbeidsrecht. Die kennis is mij ook in mijn prive-leven regelmatig goed van pas gekomen; Ik heb mensen kunnen helpen om de juiste zorg/ ondersteuning te krijgen. Daar ben ik dankbaar voor! 

In 2002 kochten wij een huis in Oldebroek en verhuisden we als gezin naar deze gemeente. De verhuizing voelde goed. Vooral de sterk verkorte afstand naar Luctor en de mogelijkheid voor onze kinderen om ook door de week om te gaan met vrienden die zij troffen in Luctor veroorzaakte waarschijnlijk dat gevoel. Zo werd al snel achter ons huis van een stuk weiland een voetbalveld gemaakt en daar wordt tot op de dag van vandaag nog regelmatig gevoetbald door sportieve jonge en wat oudere mensen; gezellig! 

Bij de verkiezingen 2010 werd ik gevraagd voor de kieslijst van de ChristenUnie. Daar heb ik volmondig “ja” op gezegd. Onze kinderen zijn voor het grootste gedeelte uitgevlogen en mede daarom  had en heb ik meer tijd voor " eigen" activiteiten.  Maar ook word ik gedreven door mijn christelijk geloof en de opdracht daarin om je talenten in te zetten voor een ander. Eerst werd ik commissielid, maar begin 2012 werd ik raadslid en kreeg de portefeuille samenleving. In beide takenpakketten kon ik de kennis en ervaring die ik opgedaan heb goed gebruiken. Door het ervaren van zaken krijg je de mogelijkheid om zaken minder technisch te zien. Anderzijds dreigt de valkuil van teveel betrokkenheid bij één partij. Zoeken naar heb beste voor de samenleving in haar geheel is dan mijn doel. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2014 stond ik weer op de kandidatenlijst voor de ChristenUnie en dankzij een goede verkiezingsuitslag werd ik in april 2014 beëdigd als raadslid. 

Eind 2013 kwam er een einde aan mijn baan bij de sociale werkvoorziening en dat was voor mij een reden om mijn eigen organisatie te beginnen. Het organiseren van hulp voor personen die het zelf niet voor elkaar kunnen krijgen om de juiste ondersteuning te krijgen deed ik al als vrijwilliger, maar ik besloot om hier mijn beroep van te maken. Geleidelijk aan kreeg dit vorm, maar toen ik de mogelijkheid kreeg om wethouder in Oldebroek te worden met als portefeuille o.a. sociaal domein, sport, onderwijs en cultuur heb ik niet geaarzeld. Ik wil mij graag volledig inzetten voor de betrokken partijen in onze mooie gemeente waardoor het hier nog beter samen leven, wonen en werken is. 

Mijn eigen bedrijfje heb ik inmiddels uitgeschreven bij de Kamer van Koophandel. Ik ga mij nu volledig toeleggen op het takenpakket dat past bij het ambt van wethouder.

Deze kennismaking is verre van volledig, want ik heb u met zevenmijlslaarzen meegenomen op reis door mijn leven. Ik hoop velen van u de komende tijd te spreken, waarbij wij de kennismaking kunnen voortzetten, maar ook samen invulling gaan geven aan de titel van het bestuursakkoord: SAMEN VERANTWOORDELIJK. 

Als u mij om enige reden iets wilt meedelen of vragen, schroom dan niet om contact te zoeken. Dat kan via telefoon of mail - gegevens staan binnenkort op de site van de gemeente Oldebroek- ,maar ook door een bezoekafspraak te maken of het open spreekuur van Burgemeester en Wethouders te bezoeken. Dat wil zeker niet zeggen dat ik uw problemen ga oplossen, maar met u SAMEN ga ik voor het hoogst haalbare voor de burgers van Oldebroek!