Het was daarom ook een goede greep van het bestuur van onze politieke vereniging om de ledenvergadering te combineren met een werkbezoek bij Fruittuin Verbeek. We werden ontvangen door Ton Verbeek, die ons - na een korte lezing - een rondleiding gaf door zijn veelzijdige bedrijfsvoering. Het ging natuurlijk over planten, bomen, vruchten, het weer. De consument is veeleisend. Het is zelfs zo dat (b.v.) de supermarkt een foto aanlevert van hoe het fruit qua kleur eruit moet zien als het wordt geleverd. Het ging ook over internationale productiegebieden, over afzetmarkt, over de seizoencyclus, de verschillen tussen de bediening van supermarktketens (82%) en individuele afnemers (18%). De kennis van het product fruit neemt in grootwinkelketens al gauw af. Maar het ging ook over besproeiing bij vorst (een beschermingsmethode!), schimmels en ongedierte, bestuiving door een eigen bijenbevolking, enz.

Voor ons was ook heel interessant de gedachtewisseling over boer zijn en ondernemerschap. Ton Verbeek voelt zichzelf zeker boer, maar ook ondernemer, en dat bleek wel uit de manier waarop hij tegen zijn beroep aankijkt. Het gaat niet alleen om productie en verkoop, het gaat ook om educatie. Hij investeert in mogelijkheden om ook jonge mensen te vertellen over de natuur, en hun kennis op te krikken over fruitteelt. Hij heeft een visie op landschapsbeheer, wat een bedrijf als dat van hem kan betekenen in het gebied tussen het Veluwemassief en het polderland. Dat geeft interessante doorkijkjes naar de boer als landschapsbeheerder (een belangrijk punt uit ons verkiezingsprogram!), naar toeristische rustpunten, naar de verbintenissen tussen stad en platteland als basiswaarde, enz. Ton Verbeek neemt deel aan verschillende kennisnetwerken die hem helpen ‘breed' te kijken.

U merkt het al: een bijzonder nuttig werkbezoek aan een creatieve ondernemer. Men kan bij hem niet alleen voor fruit terecht, maar ook voor vruchtendranken uit eigen bedrijf. Aansluitend werd de Algemene ledenvergadering van de ChristenUnie dan ook gehouden in het proeflokaal.

Ton van Leijen