Nieuwe raad, nieuw college, nieuw bestuur, nieuw beleid

zaterdag 01 mei 2010 21:25

Politiek niet interessant? Dat kun je in Oldebroek niet zeggen. Er gebeurt veel. De verkiezingen van 3 maart brachten verschuivingen teweeg: 3 zetels voor de nieuwe partij ABO, verlies PvdA van 5 naar 2 zetels, SGP 1 zetel erbij, CDA moest 1 zetel afstaan, en zelf leden we bij al dit ‘geweld’ stemmenverlies, maar mochten met 6 zetels overeind blijven. En dan begint de verkenning, onder leiding van informateur Janco Cnossen: wie wil met wie in het college? Wat heeft de samenleving nodig, en voor welke uitdagingen staan we? En zeker ook: hoe ziet het college eruit dat dit gaat besturen? Terugblik, balans, korte vooruitblik.

Coalitievorming

Het heeft even geduurd voordat bleek welke partijen met elkaar de stap durfden doen. Als ChristenUnie vonden we dat de uitslag va de verkiezingen allereerst drie partijen in beeld bracht: namelijk wij zelf als grootste partij, en de winaars SGP en ABO. Dat zou naar de samenleving toe ook een aardige mix opleveren. Maar dat bleek zo niet te gelukken. Hoewel wij de hand naar ABO royaal uitstaken wilde ABO deze niet aannemen. De redenen ervoor lopen uiteen. ABO houdt vol dat men geen vertrouwen in de ChristenUnie had en heeft omdat wij te weinig vernieuwend zou blijken te zijn. Dat kan ons echter niet verweten worden: we staan juist in de overtuiging dat er vernieuwing nodig is (ik kom daar straks nog op terug). Maar toen ABO als eis stelde dat zowel onze wethouderskandidaat als onze fractievoorzitter dan moesten opstappen overspeelde ze haar hand. Wij vermoeden dat de ABO ook huiverig was om als onervaren partij meteen in het college te gaan zitten, en dat kunnen we ons goed voorstellen. Vervolgens kwam de SGP voor ons in beeld, waarmee we snel tot zaken kwamen. Hoewel dat al een meerderheid binnen de raad opleverde vonden wij het wijzer om de coalitie meer draagvlak te bieden. Zo werd het CDA benaderd, dat uiteindelijk ook aansloot. Dat ging niet zonder slag of stoot: we hebben fors gediscussieerd over elkaar visies. Maar het is verheugend dat we elkaar uiteindelijk konden vinden en er een stevig bestuursakkoord groeide.

(In)formatie

Bij dat proces heeft Janco Cnossen, toen nog wethouder voor de ChristenUnie in Zwolle, een belangrijke rol gespeeld. Als informateur, en naderhand in de rol van formateur. Met zijn politieke inzichten en dossierkennis kon hij ons dienen en leiding geven aan het toegroeien naar elkaar. Omdat het CDA vrijwel uit nieuwe mensen bestaat was er veel tijd nodig om bij te praten over alle dossiers. Dat had voor ons (en de SGP) als voordeel dat je samen nog eens de details en politieke lijnen doorneemt. Omdat de wijze van omgaan ook alles te maken heeft met de nieuwe bestuursstijl c.a. waaraan de partners willen werken.

Vernieuwing, bestuursakkoord

En dat is een van de twee meest in het oog lopende onderpen uit het bestuursakkoord. Van verschillende kanten was dar reden voor. Wij hadden zelf als fractie in toenemende mate de overtuiging gekregen dat er ombuigingen nodig waren. Niet voor niets klinkt dit op verschillende plaatsen in ons verkiezingsprogramma door. Daarnaast heeft zeker ook de komst van ABO in algemene zin het kussen opgeschud: daaruit blijkt immers dat een deel van de bevolking onvrede had en heeft met een aantal zaken. Daar zijn wel verklaringen voor te geven, maar het is belangrijk daar oog voor te hebben. Dit signaal hebben alledrie de coalitiepartijen opgepikt, en vertaald in het bestuursakkoord. Het heeft te maken met bestuursstijl, het betrekken van de samenleving bij beleid, invloed op de leefomgeving enz. Natuurlijk gebeurt er op dat vlak al het nodige, was er veel in gang gezet, maar het heeft een versterking nodig. Het college zal hier verder vorm aan moeten geven. Als tweede item moeten we noemen de financiële situatie. Die is niet rooskleurig vanwege met name de kredietcrisis. Dat betekent o.a. dat bezuinigingen onontkoombaar zijn. Waar die moeten plaatsvinden hebben we nog niet vastgelegd, wel de kaders daarvoor; het college is nu aan zet!

Wethouders

Ook hier treedt vernieuwing op: Jan te Hove van de SGP, Nicolet Hoorn voor het CDA, en Gerrit Jan Veldhoen voor de ChristenUnie. De vernieuwingen die we zoeken hebben ook gevolgen gehad voor de portefeuilles; daarin is vele meer een mix gekomen van fysieke en meer sociale zaken. Dit alles uiteraard wel met samenhang en evenwicht. Voor zowel het bestuursakkoord als de portefeuilles verwijs ik graag naar het bijgevoegde bestuursakkoord.

Besturen met een gezonde kleur

Eerder schreef ik iets over een ‘aardige mix van de samenleving’, daarmee doelend op de samenstelling van de coalitie. Dat was in 2006 gelukt bij de vorige coalitie met PvdA en CDA. In die zin is dat nu niet gelukt. Maar hier is ook enige nuchterheid op z’n plaats. De 3 coalitiepartijen zitten er niet voor de eigen achterban: ze zijn ervan overtuigd de samenleving te moeten dienen, uiteraard ook op basis van eigen uitgangspunten. Beelden alsof met 3 christelijke partijen in de coalitie we teruggaan naar de middeleeuwen (of ergere onzin die wel werd geroepen) zijn natuurlijk volslagen belachelijk. De coalitiepartijen willen besturen en politiek bedrijven met open vizier, transparant besturen, gelijke rechten voor alle inwoners en partijen, dicht bij alle burgers staan, en aanspreekbaar zijn op hun daden. Als ChristenUnie nemen we in deze combinatie graag onze eigen plaats in. Stabiel, betrouwbaar, vernieuwend, maar ook verantwoordelijkheid nemend voor noodzakelijke ingrepen, ook als die pijnlijk zijn. Daarbij telt voor ons iedereen mee, moet iedereen mee kunnen doen, en wordt wie dat wel wil maar niet kan geholpen.

Ton van Leijen

(klik op onderstaande link om de tekst van het coalitieakkoord te downloaden)