Onze fractie ging vooral in op de trefwoorden vernieuwing en verbinding, die ook de titel van het akkoord vormen. We zijn blij met het akkoord, we zijn blij dat de drie partijen, vanuit verschillende ‘aanvliegroutes’ elkaar hebben gevonden op de inhoud ervan. We noemden een serie actiepunten uit ons verkiezingsprogramma die we allemaal terugvinden in het akkoord. Ook gaven we aan dat wat ons betreft de oppositie bepaald niet monddood is door dit akkoord, en we hebben ABO, PvdA en VVD uitgenodigd aan te geven waar het beter kan, of waar te noemen welke zaken er ontbreken.

We hebben aangegeven ons lerend te willen opstellen. En we hebben nog eens benadrukt dat we onze politiek als christelijke partij in dienst stellen van alle burgers. We riepen op om in de politiek niet vechtend over straat te gaan, maar als volksvertegenwoordiging ons verbonden te voelen in de opdracht te bouwen aan die samenleving. We kondigden een initiatiefvoorstel over burgerinitiatieven aan, dat we binnenkort zullen indienen. En we spraken de hoop uit dat God het bestuur de komende vier jaar wil zegenen. (Voor de hele bijdrage: zie het aparte artikel.)

De ABO kreeg in de beschouwingen nogal kritiek te verduren. De SGP noemde de eigen plaats in het college mede het gevolg van het optreden van ABO, gaf vervolgens een analyse van de beginperiode waarin buiten ChristenUnie om een poging was gedaan tot coalitievorming. De SGP pleitte voor een balans tussen continuïteit en vernieuwing. Het CDA gaf aan dat deze coalitie destijds niet haar eerste voorkeur was, maar met blijdschap had geconstateerd dat de eigen wensen goed inpasbaar waren bij die van ChristenUnie en SGP. De ABO gaf eveneens een visie op wat kiezers willen met deze verkiezingsuitslag. Zij stelden weer dat deze coalitie eigenlijk van ChristenUnie en SGP is, en dat het CDA slechts een bijwagenrol heeft. ABO heeft het steeds over een regentenmentaliteit waarmee moet worden afgerekend. De ChristenUnie had eerder gesteld dat ze ABO de hand heeft toegestoken, maar ABO blijft dat steeds ontkennen. Pas op onze vraag in tweede termijn gaf ABO aan het akkoord wel te steunen, maar dat het nog weinig concreet is. Dat de vernieuwing in hun beleving er nog lang niet is werd gepoogd te onderbouwen met een ongelukkige en zwakke bijdrage over de nieuwe CDA-wethouder mw Nicolet Hoorn. In de procedure daartoe waren er inderdaad schoonheidsfoutjes (stukken te laat ontvangen), maar is er niets onoirbaars gebeurd. De ABO vloog uit de bocht door alleen op basis van een bericht dat via Google was vernomen (zonder het te verifiëren) de integriteit van deze wethouder in twijfel te trekken. Uiteraard leverde dat een felle aanvaring op met o.a. het CDA. Ook wij gaven aan te betreuren dat ABO als grondhouding wantrouwen heeft, en daarmee bouw je niet aan de samenleving.

De PvdA had een eerlijke en constructieve bijdrage. Ook wel het meest inhoudelijk wat het akkoord betreft. Deze fractie stelde kritische vragen, kwam ook met enkele suggesties, maar feliciteerde de coalitiepartners met de samenwerking en dit bestuursakkoord. Wel staan er nog weinig concrete doelen in – stelde de PvdA – en dat is deels waar: er moet nog veel worden uitgewerkt. Maar dat is ook de kracht van het akkoord: iedereen kan meewerken aan invulling ervan. De VVD sprak van oude wijn in nieuwe zakken, maar wenste het nieuwe college toch succes toe.

Na de behandeling van het bestuursakkoord werden de wethouders beëdigd. We wensen ook vanaf deze plek Gerrit Jan Veldhoen, maar ook Jan te Hove en Nicolet Hoorn wijsheid toe en Gods zegen. Niet onvermeld latend: ons eigen fractielid Liesbeth Vos werd eveneens beëdigd als lid van de Commissie Bestuur en Veiligheid. Ook haar wensen we wijsheid en zegen toe!

Ton van Leijen