De moeders die aanwezig waren - aldus Jennifer Zoombelt - gaan al heel bewust met het onderwerp om. En ja, je denkt vaker dat mensen voor wie het juist goed zou zijn afwezig zijn bij een dergelijke bijeenkomst. Maar ik wil met deze reactie nog dieper insteken. We kunnen het hebben over de school, de moeders, hoe gevaarlijk alcohol- en druggebruik is, maar er ontbreekt dan toch iets. Een school, een vader en moeder, ze proberen de goede weg te wijzen aan de kinderen. Maar wat is het algemeen beeld dat bestaat rond (in dit geval) alcoholgebruik?

Alcoholmisbruik is in onze gemeente een fors probleem, Je zie terug in de politierapporten, in de problematiek van uitgaande jeugd, enz. Triest als een jongere met wie een politieagent aan het begin van de avond nog een leuk praatje had, onhandelbaar is voor diezelfde agent als deze hem 's nachts volkomen laveloos thuis moet brengen. Hij herkent zelfs de agent niet meer. En dan maar hopen dat men thuis ook goed reageert, en niet - wat nogal eens voorkomt - de agent voor de voeten werpt dat ‘hij toch zelf ook jong is geweest'. Ik kan niet in dit korte stukje een oplossing aandragen. Die oplossing heb ik ook niet zomaar eventjes.

Wat me wel opvalt is de dubbele moraal. Als een school goed leefgedrag (en dat is veel breder dan verantwoord alcoholgebruik) voorhoudt, en welwillende moeders ook, maar de kinderen zien thuis dat vader (of moeder) kennelijk daar zelf zich niet naar gedraagt, of als de geliefde helden van het volk (presentatoren, artiesten, muzikanten, sporter, filmsterren, noem maar op) juist opvallen door ongezond of onmaatschappelijk gedrag, dan is dat vals. Hoe kan de volgende generatie goede dingen leren als het niet wordt voorgeleefd door hun grootste beïnvloeders, opvoeders, en hun idolen? Hoe lang hou je goed geleerd gedrag vol in een omgeving die daaraan niet echt een boodschap lijkt te hebben?

Dat geldt voor alcohol- en drugsgebruik, maar ook voor seksualiteit, milieubewust gedrag, zorgzaamheid naar andere mensen, normaal burgerschap, dus: alle gezond gedrag.

‘'Politiek, kerk en ouders moeten zich afvragen waarom Nederlandse scholieren de zuipschuiten van Europa zijn geworden'' zei onlangs iemand van een ouderwetse drankbestrijdingsorganisatie. Prof.dr. Rutger Engels van de Radboud Universiteit Nijmegen zegt (Nederlands Dagblad van 15 april 2008) o.a. dat ouders nog veel te inconsequent zijn. Als zij regels stellen, daaraan vasthouden en contact houden met de ouders van vrienden neemt de kans met sprongen af dat hun kinderen vóór hun zestiende gaan drinken. Maar van een dergelijk optreden komt het in de praktijk zelden. Ouders maken zich zen of het wel goed gaat op school, en of hun kinderen geen verkeerde vrienden hebben, maar niet over drank. Ouders moeten volgens hem in de nabijheid van jonge kinderen ook goed op hun eigen drankgewoonte letten. Ouders hebben het meest vat op het drinkgedrag van hun kinderen als deze nog niet zo met alcohol bezig zijn. ‘Preken' over de nadelige gevolgen heeft geen enkel effect - aldus nog steeds Engels - want zover denken kinderen niet vooruit. Wel de regels en de controle die hij bedoelt.

Kortom: enorm belangrijk als scholen, gezinnen, deze opvoedingskennis serieus nemen. Maar als het ontstaan van verkeerd gedrag bij opvoeders, in de straat, in de media enz. buiten beschouwing blijft wordt het dweilen met de kraan open.

Ton van Leijen