Contact met de samenleving is een van de hoofdactiviteiten van een raadslid. Dat moet, ook al laten de volle agenda’s soms weinig ruimte. Toch is het belangrijk te horen wat er speelt, goed geïnformeerd te zijn over zaken waarin beslissingen moeten vallen. Je wilt immers weten wat daarvan de gevolgen zijn. Goed luisteren is een kunst, maar het levert je veel op. Zoals bij het dorpsgesprek Hattemerbroek op 1 juli. De veelheid aan ontwikkelingen waarmee de kern wordt geconfronteerd  veroorzaakt een algemeen ongenoegen. Maar als die ontwikkelingen per onderwerp worden beoordeeld lopen de meningen ook uiteen. Het is belangrijk bezwaren serieus te nemen, en met betrokkenen in gesprek te gaan. Dat gebeurt ook. Soms leidt inspraak tot aanpassingen die de pijn verzachten. Maar nieuwe daadkracht is nodig om vertrouwen te herwinnen. Er werden nieuwe afspraken gemaakt, er is een overleggroep opgericht, en komt meer inspraak.   

Een ander voorbeeld betreft de windmolens. We waren als fractie niet tevreden over de commissievergadering in juli. De insprekers evenmin, en ze lieten ons dat weten. Formeel heeft iedereen die dat wilde kunnen inspreken en bezwaren uiteen kunnen zetten. Maar in de formele setting van inspraak tijdens een commissievergadering bereik je moeilijk een dialoog. Daarom hebben de insprekers en wij contact gezocht om dieper en intensiever argumenten te kunnen wisselen. Alleen als je echt alle argumenten goed in beeld hebt kun je checken of je standpunt bijstellig behoeft. Dat was een pittig gesprek. Veel pijnpunten zijn opnieuw langsgelopen. Onze gesprekspartners hebben ons flink aan de tand gevoeld, gaven aan waar het naar hun mening fout zit, en deden suggesties. Wij hebben daarop gereageerd, en geprobeerd nog eens onze gezichtspunten helder te stellen. We gaven elkaar enig huiswerk mee. Dit alles overigens in een open en constructieve sfeer. En we spraken af in contact te blijven, ook na het gesprek dat het college inmiddels met hen heeft belegd. 

Het voorgaande betekent niet dat meer dialoog onmiddellijk meningen laat omslaan. Er blijft de typische afweging die bij bestuur en politiek hoort: het afwegen van algemeen tegenover individueel belang. Dat gebeurt bij de twee voorbeelden die we hierboven noemden. Maar ook als je niet kunt doen wat bepaalde burgers graag willen moet dat wel gebeuren op basis van de juiste informatie, goed luisteren naar elkaar, elkaar recht doen.  

Wim Boer, Popke Graansma, Ton van Leijen, Engbert Jan Ruitenberg