Nee zeg: laat niet ieder raadslid dat vertrekt een boekje schrijven, er is al zoveel papier. Oké. Maar als je ruim 12 jaar van je leven onafgebroken intensief met politiek bezig bent dan doe je het toch ergens voor? Het is wat kaal om gewoon te vertrekken. Ik heb nagedacht over lessen die er zijn te trekken, en wilde wat terugblikken. Geen verhaal over mijn successen of zoiets, als die er al zijn moeten anderen dat beoordelen. Het is meer een kijken naar wat er zoal gebeurt als je in een raad komt. Over ervaringen, hoe je je weg kiest tussen ideaal en werkelijkheid. Tussen overtuiging en haalbaarheid. Wat het met je doet. Dat is natuurlijk persoonlijk gekleurd, elk aftredend raadslid heeft een ander verhaal. En op wat ik schrijf mag ook mijn fractie niet worden aangekeken. Je leest dus geen testament, geen memoires-sec, geen echt essay. Meer gewoon een vertelling over wat ik meemaakte, dacht, eraan overhield. Ach, oordeel zelf maar. Daarin ben er niet op uit mensen langs de maatlat te leggen, maar ontkom er niet aan hier en daar aan situaties een waardeoordeel te verbinden. Wees ervan overtuigd dat het me in die gevallen van kritiek er niet om gaat de mens in de persoon mensen ‘weg te zetten’, maar om zijn of haar rol in een context. Dat kan wel eens schuren. Het zou natuurlijk mooi zijn als lezers er iets aan hebben. En daarbij denk ik dan vooral aan degenen die nog met dit werk beginnen. Alvast twee opluchtende tips: je hoeft het niet te lezen, doe je het toch dan hoef je het niet met alles eens te zijn.

Ton van Leijen

Klik op onderstaande link om de terugblik van Ton te downloaden

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	Afscheidsbundel raad 25 maart 2014	535,3 kB	application/pdf