Vanmorgen mocht ik een kerkdienst bijwonen namens Burgemeester & Wethouders. We proberen namelijk bij een intrede of een afscheid van een predikant als B&W aanwezig te zijn om zo ook de verbondenheid die we voelen te laten zien.

In deze dienst gaf de voorganger van dienst aan dat hij een “gouden tip” had gekregen van de predikant die afscheid nam. En die luidde als volgt: als het een periode niet meezit fysiek of geestelijk, ga dan terug naar het begin van je geloof; je eerste liefde.

Meteen gingen mijn gedachten terug naar ruim 50 jaar geleden, naar het moment dat ik heel bewust de keuze maakte om God te volgen in mijn leven. Als jong meisje had ik er toen vanzelfsprekend geen idee van wat het leven mij verder zou brengen en voor welke uitdagingen ik nog zou komen te staan. De preek ging verder en sprak over de grote verschillen van beleving van het geloof. Niet alleen tussen kerkelijke gemeenschappen, maar ook binnen kerkelijke gemeenschappen. Hoe je daar als predikant, Kerkraad en bezoeker / lid van de kerk ook je weg in moet vinden, met bijvoorbeeld steun van de tekst uit 1 Korinthe 15:58.

Na de dienst dacht ik hier verder over na. De vergelijking tussen kerkelijke gemeenschap en burgerlijke gemeenschappen kwam al snel naar boven. Al ruim 9 jaar ben ik wethouder in deze gemeente. En het valt zeker niet altijd mee, maar als ik dan, in een periode als het echt tegenzit, terug denk aan het begin en mijn overtuiging dat het voor mij een roeping is om wethouder te zijn in de gemeente Oldebroek, bemerk ik dat dit in een moment van moeheid ook kracht geeft. En dat het anno 2023 in kerk en politiek niet veel anders is dan in de tijd van de eerste Christenen in Antiochie waarbij Joden en Grieken naast elkaar leefden in dezelfde stad en SAMEN één christelijke gemeenschap vormden. Ja grote verschillen waren daar zeker in hun uitingen, maar dat deden ze allen vanuit hun overtuiging om Christus te volgen.

Ik filosofeerde nog door en dacht: hoe het zou zijn als Barnabas in Oldebroek zou komen. Zou hij hetzelfde tegen ons zeggen als hij zei tegen deze inwoners van Antiochie? ‘Ga door met wat je doet, en blijf trouw aan de Heer.’

En ik kan me maar zo indenken dat ook zij fel discussieerden over hun verschillen in beleving en uitingen van hun geloof. Maar met het steeds terug gaan naar het begin van hun overtuiging, nl het geloof in God, bleven ze één gemeenschap. Foutloos, nee, dat waren zij niet en dat is ook niemand van ons. Maar wat wens ik ons toe dat we bij periodes waarin het ons niet meezit in bijvoorbeeld ons geloof, onze roeping, ons dagelijks werk, we weer terug gaan naar het begin. En dat we ons afvragen of onze motivatie / overgave om dit te doen nog net hetzelfde is als toen? Hoe verhouden wij ons tot onze “ eerste liefde”

Aankomende week is het 22 november. Een dag waarop we onze stem mogen laten horen en die bepalend zal zijn voor de koers die in ons land de komende jaren aangehouden zal worden. Een concreet stemadvies krijgt u zeker niet van mij, maar wel de tip: ga terug naar het begin, wat is uw eerste liefde in geloof of overtuiging en stem daarna vanuit uw hart.

(En tot slot een luistertip: Herstel mijn eerste liefde van Marcel en Lydia Zimmer)