Een gemeente kan veel. Maar niet alles, en soms moet je daarom met andere gemeenten samenwerken. Dat gebeurt ook bij ons. Die samenwerking hebben we de naam Regio Noord Veluwe gegeven. Daarin werken als regel samen de gemeenten Ermelo, Harderwijk, Nunspeet, Elburg, Putten, en Oldebroek. In de Raadsvergadering van 23 januari 2007 ging het over de toekomst van deze samenwerking. Soms vervallen bepaalde taken daarin, zoals in het verleden de regionale brandweer (werd opgeschaald tot een groter gebied), en recentelijk de GGD (waarvoor iets vergelijkbaars geldt).

En dan komt de vraag: hoe verder? Daarvoor is in RNV-verband een voorstel ontwikkeld waarop ons college moest reageren. Het college consulteerde daarvoor echte eerst de Raad. Het RNV-voorstel komt in het kort hierop neer: vorm als regio een gespreksplatform voor overleg en afstemming. Maar wil je samen een activiteit oppakken doe dat dan in de vorm van shared servcices, zeg maar: ad hoc afspraken met bijbehorende financiering. Dit mede om te voorkomen dat er een permanent zwaar apparaat in stand zou moeten worden gehouden.

Totnutoe zitten in het algemeen bestuur van de regio (AB) steeds raadsleden, waaronder 2 uit Oldebroek. Jarenlang was dat voor ons Frans Welmers, later Gijs van den Brink, en nu tijdelijk Henk van Bergeijk, naast Jan ten Hove van de SGP. In het dagelijks bestuur zit onze wethouder Gerrit Jan Veldhoen. Samenwerking is soms heel succesvol. Zoals bij de sociale werkvoorziening in de Inclusief Groep, de samenwerking met Hattem en Heerde rond het bedrijventerrein Hattemerbroek, en rond het afvalcontract.

In ons standpunt in de Raad gaven we aan het een lastige materie te vinden. Volkswijsheid zegt “De cost gaet voor de baet uit”, oftewel: je moet eerst investeren wil je er rendement uit halen. En dat is ronduit moeizaam in onze regio, de genoemde voorbeelden uitgezonderd. Terwijl een krachtige regionale speler wel gewenst is, tegenover een beperking stellende rijksoverheid, tegenover de regionale benadering die ook de provincie steeds meer lijkt te hanteren. Dat moeizame wordt niet alleen veroorzaakt door externe factoren (vertrek van de GGD, de vorming van Veiligheidsregio’s) maar ook door het kennelijk gebrek aan draagvlak bij de gemeenten zelf. Maar als je samenwerking als noodzakelijk kwaad ziet dan wordt het nooit wat. Samenwerking leidt ontegenzeggelijk tot besparingen, maar moet ook een meerwaarde aan slagkracht kunnen veroorzaken.

Niettemin konden we ons vinden in de beantwoording door het college. We gingen dus akkoord met de RNV als platformfunctie, met daarnaast uitvoerende taken (shared services) onder bestuurlijke verantwoordelijkheid van het college. We spraken uit te rekenen op een organisatie die op deze taken is berekend. Daarbij stellen we ons voor dat voor eenmalige of niet-structurele shared services het beter zal zijn inhuur toe te passen, dan (teveel) ambtenaren als generalisten aan te stellen, zodat de organisatie ook flexibel blijft. Uitvoerende taken zouden in principe ook zichzelf moeten bekostigen.
En wat de platformfunctie betreft spreken we de hoop uit dat deze toch een eendrachtige visieontwikkeling van de partners bevordert.

Omdat we hier op weeg zijn naar een historische omslag – we gaan als Raad onze eigen bestuurlijke rol loslaten – vroegen we het college expliciet de Raad actief te blijven informeren, en dat werd ons ook toegezegd. Nu is het wachten totdat alle gemeenten hebben gereageerd. Dat kan nog ‘verrassingen’ opleveren, want niet alle gemeenten denken hierin gelijk. Komt dus nog een keer terug in definitieve besluitvorming.

Ton van Leijen