Je leest over ervaringen van mensen die in een ver land zijn geweest. Over hoe ze genoten van het primitieve leven in Afrika, of over vervelende ervaringen in (voormalige) oostbloklanden. Mensen trekken vergelijkingen met Nederland. Sommigen kritiseren ons aangeharkte en overgeregelde landje, anderen bejubelen onze goed geordende samenleving.

Je leest ook over een onderzoek onder jonge burgers. Daaruit blijkt dat jongeren betrokken zijn bij de samenleving belangrijk vinden. Zeven op de tien vinden dat je geen recht van spreken hebt als je niet stemt. Ruim de helft is het eens met de stelling dat ‘niemand het recht heeft mij voor te schrijven wat ik moet doen of laten’, en dat is zorgelijk. Meer dan een kwart weet niet dat de gemeenteraad door de bevolking wordt gekozen.

Uit beide berichten valt op de enorm verschillende beleving onder burgers - ongeacht leeftijd - van hun samenleving en hun overheid. Zij beoordelen de overheid vaak op concrete dienstverlening. Die gaat overigens zelfs in de zomer gewoon door: een vergunning voor een straatbarbecue, een kapvergunning, een wespennest laten verwijderen. O ja: je kunt ook suggesties doen voor vermindering van regels (zie www.oldebroek.nl).

Jongeren staan er niet altijd bij stil hoe bijzonder het is dat er een school voor ze is, of dat het zwembad open is. Daarvoor heb je begrip. Algemene voorzieningen vinden we vanzelfsprekend, zoals het ophalen van het huisvuil. Maar we hebben een probleem als de groene container een week later wordt geleegd dan we dachten. Heel veel is er ook niet zichtbaar: regionaal overleg over brandweer en hulpdiensten, terugvordering van onterecht verkregen uitkeringen, controles op veiligheid in bedrijven, enz. enz.

Niet elk ideaal is haalbaar. Als fractie van de ChristenUnie ervaren we dat regelmatig. We praten met buurtbewoners, bezoekers van keten, ondernemers, besturen van verenigingen enz. Om een beter beeld te krijgen, om in positieve zin te kunnen bijsturen. Soms moeten we nee verkopen. Ook dan proberen we een brug te slaan tussen burger en overheid. Want als ChristenUnie zien we graag dat in onze welvaren samenleving overheid en burgers zich niet gedragen als vijand of concurrent, maar dienstbaar zijn aan elkaar. Dat is onze christelijke opvatting van solidariteit. Daar werken we als fractie aan. Daar mag u, mag jij ons op aanspreken.