Als fractie geven wij hier natuurlijk geen overall-oordeel over de kwaliteit van de scholen in Oldebroek. Ondergetekende Gijs schetste onlangs in een tweetal bijdragen hoe actief scholen bezig zijn met allerlei zaken. Maar bijvoorbeeld uit de bijdrage van deskundige Erik Rietkerk kwam wel de prikkelende vraag naar voren hoe het komt dat er in (bijvoorbeeld) Amsterdam minder kinderen worden verwezen naar het speciaal (basis) onderwijs dan bij ons in Oldebroek. Als onze scholen eerder verwijzen naar scholen voor speciaal onderwijs, bieden ze dan dus minder zorg dan scholen elders? Cijfers roepen deze vraag wel op. Hoewel je met cijfers voorzichtig moet zijn zit hier op z’n minst een prikkel in voor scholen om zelf, maar vooral ook samen, na te denken over hoe de stand van zaken is. Het aantal zorgleerlingen blijkt niet te zijn gegroeid in Nederland, wel de zorgbehoefte per kind. Kunnen we dan als school meer gaan doen voor elke individuele leerling? Kunnen we meer bereiken als we onze relatie met de jeugdzorg (die van de provincie overkomt naar gemeenten), en met het Centrum voor Jeugd en gezin (CJG) versterken? “Scholen leveren nog teveel confectie, waar maatwerk wordt gevraagd” stelde Peter Paul Doodkorte, een andere deskundige.

Behalve de professionele opdracht die hier ligt voor (o.a.) de scholen, ligt er ook een noodzaak. Expert Henk Keesenberg voorspelde namelijk dat bij de nieuwe bekostiging in het kader van de Wet passend onderwijs de gelden waarschijnlijk landelijk verevend gaan worden, en er dan minder door de scholen in onze gemeente ontvangen wordt. Detail daarbij is nog dat het leerlingenvervoer en de kosten ervan bij ons (veel) hoger liggen dan op veel andere plaatsen. Iets om rekening mee te houden. Dat geldt zeker ook voor het feit dat de zogenoemde rugzakmiddelen (leerlinggebonden financiering) ook anders gaat verlopen: deze gelden zullen in de naaste toekomst namelijk naar samenwerkingverbanden gaan i.p.v. naar de individuele school. Daarom riep Henk Keesenberg op om ervoor te zorgen dat er een doorlopende lijn (continuüm) wordt ontwikkeld tussen a. het reguliere aanbod (het arrangement dat de school kan bieden), b. de samenwerking en afstemming met het speciaal (basis)onderwijs en c. instellingen als het Orthopedagisch en Didactisch Centrum (Zwolle). “Maak een ondersteuningsplan” zo was zijn advies “en doe dat in overleg en samenspraak met het gemeentebestuur”.

Over deze feiten en vragen gingen de deelnemers aan de slag. Het waren directies, ib-ers en bestuurders uit primair- en voortgezet onderwijs, deskundigen uit de ondersteunende instanties, kinderopvang, zorginstellingen, wethouder Izaäk de Muijnk, de ambtenaren van onze gemeente en de regio, en raadsleden. Wij hebben goed geluisterd naar vragen, antwoorden, discussies. Expert Henk Keesenberg gaf als slotadvies “Praat erover, maar doe vooral iets. Start bijvoorbeeld een pilot” zo gaf hij aan “en maak dan een vervolgslag naar uitvoering”. Een advies waar we graag een streep onder zetten. Want scholen onderling, maar ook scholen en gemeente, hebben elkaar nodig.

Gijs van den Brink en Ton van Leijen