Ten eerste: De fractie van de ChristenUnie is van mening dat behandeling van principeverzoeken en beleidsvorming, ook als dit plotseling opkomt, normaal gesproken binnen het beschikbare personeelsbudget dient te kunnen worden opgevangen. Men dient als het ware met het maken van de jaarplannen rekening te houden met onvoorziene zaken. Daardoor zal in principe geen verzoek om een begrotingswijziging zoals voorgesteld nodig zijn.

Ten tweede: Tegenover de louter financiële benadering zoals hiervoor is weergegeven moet ook de vraag onder ogen worden gezien wat de reden is voor het verzoek om extra geld. Er is sterke behoefte aan gemeentelijk beleid hoe om te gaan met het huisvesten van arbeidsmigranten. Dat beleid moet er op korte termijn komen. De direct betrokkenen zoals omwonenden, initiatiefnemers maar ook de arbeidsmigranten hebben recht op duidelijkheid. Op korte termijn kan niet of minder goed worden geschoven met beschikbare middelen in de vorm van ambtelijke capaciteit. Daarom kon de fractie van de ChristenUnie akkoord gaan met beschikbaar stellen van geld om daarmee de benodigde capaciteit in te huren.

Ten derde is er nog de inhoud van het verzoek. Van de drie aandachtspunten is dit zeker niet de minste. De hoofdlijn van het voorstel is het beschikbaar stellen van geld om de verzoeken van initiatiefnemers te behandelen en daarnaast gemeentelijk beleid te formuleren. In de toelichting op het verzoek om geld was opgenomen dat: “gelijktijdig aan het behandelen van het principeverzoek zal het beleid omtrent huisvesting arbeidsmigranten in de gemeente Oldebroek worden ontwikkeld”. Dat is naar onze mening niet de juiste volgorde. Eerst dient een beleid te worden vastgesteld en daaraan wordt een principeverzoek getoetst. We hebben voor die volgorde in de Raadsvergadering nadrukkelijk aandacht en toezeggingen gevraagd. Het college heeft, bij monde van wethouder A. Kok, ruimhartig ook deze volgorde bevestigd. Op basis van deze toezegging kon onze fractie dan ook akkoord gaan met de inhoud van het voorstel.

Kortom een laatste agendapunt van een lange agenda op 13 december 2011. Een agendapunt dat je met een hamerslag zou willen afdoen, maar waarmee dan geen recht zou worden gedaan. Wij hopen het algemeen belang gediend te hebben met onze afwegingen en het besluit in de raad.

Wim Boer