En weer was er een inspraakronde. Boos, zich bedreigd voelend of blij reageerden sprekers namens organisaties op de bezuinigingsplannen. Weer was de toon somber. Er was ongeloof. Afgezien van enige dramatisering (“De samenleving wordt bedreigd” zei iemand) was dat ook goed voorstelbaar. Gaat het niet te ver? Gaan we niet wezenlijke dingen verliezen? Raadsleden luisterden geconcentreerd naar voetbal-, tennis- en korfbalverenigingen, en de directeur van de bibliotheek.

Voor de bibliotheek was juist diezelfde middag goed nieuws afgekomen: door aan bepaalde rijksnormen te blijven voldoen blijkt het mogelijk de vestiging in Oldebroek te behouden, zij het op een andere plek. Maar voor de andere clubs staat de dreiging nog overeind. Het laat je als raadslid niet onberoerd als sommigen je ook persoonlijk aanspreken: “hebben uw en mijn kinderen in de toekomst nog wel de mogelijkheid om….(vul maar in: muziek, sport etc.) te kunnen beoefenen?” Je kunt je daarin zo goed verplaatsen. Zeker ook als ze citeren uit beleidsstukken die je zelf als raad hebt vastgesteld.

Voor het royaal aanwezige publiek was het een lastige vergadering, mogelijk zelfs saai. Sommigen hoopten natuurlijk te horen of de korting op hun subsidie nu wel of niet door zou gaan. Maar een commissievergadering is bedoeld om de meer technische details uit te diepen, als grondige voorbereiding op de raadsvergadering waarin de besluiten vallen. Hoe technisch of saai dus misschien ook: het was in ieder geval voor onze fractie wel nodig. Het wordt nog lastiger omdat de laatste rijkscirculaire ons opzadelt met een nieuw tekort van zo’n 4 a 5 ton. Op weg naar de raadsvergadering zijn dat extra hoofdbrekens. ABO kondigt nu al aan te proberen het hele plan van tafel te krijgen. Dat mag, als je aangeeft hoe dan het probleem moet worden opgelost. Oftewel: wij zijn dus heel benieuwd uit welke hoge hoed deze fractie 1,8 miljoen wil toveren.

Op 13 september wordt de knoop doorgehakt. Tot dat moment is er een soort hogedrukpanfase. Onze fractie bepleitte bij het college alvast verzachtingen voor de sportverenigingen en het jongerenwerk te vinden. Clubs kunnen misschien nog met creatieve ideeën komen.
Over de combinatiefunctionarissen onderwijs-sport waren vrijwel alle fracties het eens: daarin moeten de sportverenigingen een veel belangrijker rol gaan spelen.

WHC was het meest verbitterd. Toch hopen we dat ook deze club zijn dreigende houding loslaat, en de deur weer openzet voor dialoog, zoals ook VSCO, OWIOS, de korfbalvereniging en de tennisclub dat doen. We hopen dat andere verenigingen zich daarbij aansluiten. We horen ook nogal eens kritiek van sommige verenigingen op voetbalclubs waar de besteding van geld voor amateurspel afneemt ten gunste van spelers in het eerste team. Ook die zaken moeten clubs die het aangaat intern afwegen.

Laten we met elkaar de wens hoog houden om via deze hogedrukpanfase toch nog tot verzachtingen of alternatieven te komen. De ChristenUnie is intensief bezig om alles wat in gesprekken met ons en via insprekers werd ingebracht (opnieuw) te wegen. We hebben daar al concrete ideeën over. Blijf ons volgen.

Ton van Leijen