Vanuit de rijksoverheid worden taken doorgeschoven naar de Gemeenten. Hiervoor is door de rijksoverheid een kleine bijdrage (potje) beschikbaar gesteld waarmee de gemeente zich kan voorbereiden op die nieuwe taken. Door het vallen van het kabinet zijn er wel een aantal beslissingen vooruitgeschoven. We vinden het echter wel belangrijk dat al gestarte voorbereidingen afgemaakt worden, zodat we straks klaar staan om de taken daadwerkelijk efficiënt kunnen uitvoeren. Onder de noemer nieuwe ontwikkelingen hebben we hiervoor geld beschikbaar gesteld.

Verder hebben we in 2010 in coalitieverband afgesproken dat we een betrouwbare, dienstverlenende en toegankelijk gemeentebestuur willen zijn voor inwoners, bedrijven en instellingen. We willen een transparante bestuursstijl, een dienstverlenend ambtelijk apparaat en een duidelijke strategische koers. Uitvoering van deze afspraken maakt het noodzakelijk dat we hiervoor ook geld beschikbaar stellen. Alleen zeggen “verander” is onvoldoende. Je moet daarvoor investeren in tijd en opleiding. Dat kost geld. Voor een dergelijke organisatieverandering hebben we geld ter beschikking gesteld.
Naast bedragen voor specifieke projecten is nog een groot bedrag beschikbaar gesteld om zaken uit het verleden te repareren. In de begroting is onvoldoende menskracht geraamd voor WMO taken. Daarnaast is in de begroting gedaan alsof we maar te maken hebben met 1% ziekteverzuim. Het werkelijke verzuim ligt op ruim 6%. Je kunt dat wel even volhouden, maar als jaar in jaar uit het ziekteverzuim boven het geraamde ziekteverzuim ligt, ontstaan achterstanden. Je vraagt dan van de anderen meer te doen om die achterstanden in te lopen, waardoor meer druk ontstaat, een grotere kans op fouten, meer stress. Deze factoren geven weer meer kans op een hoger ziekteverzuim. Kortom, een vicieuze cirkel, die doorbroken moet worden.

Het is gemakkelijk te roepen van "wij kiezen voor een speeltuin in plaats van ambtenaren". Ook wij willen graag dat er speeltuintjes voor onze kinderen blijven. Daarom kiezen we ervoor om nu te investeren in mensen die het proces van 'minder overheid meer samenleving' kunnen begeleiden, want dat gaat niet vanzelf. De gedachte achter minder overheid meer samenleving is dat de samenleving taken van de Gemeente overneemt. Zoals onderhoud van groen in de wijken, maar dat ook het beheer en onderhoud van de speeltuinen door een wijkvereniging of buurt wordt gedaan. We kunnen ook dit geld uit de reserves gebruiken om nog een aantal jaren onderhoud van te betalen en dan over een paar jaar zeggen: “Het geld is op, we stoppen er mee”. Wij kiezen voor een structurele oplossing omdat we graag willen dat de kinderen van onze (klein) kinderen ook nog een plek hebben om te spelen.

Wij kwamen tot de conclusie dat als we zouden gaan uitstellen of knippen in het voorstel we onszelf voor de gek zouden houden. Erger nog: we zouden u als burger een rad voor ogen draaien. Los van welke uitkomst van de kerntakendiscussie (die grotendeels over de inhoud gaat) willen we als Raad werken aan een cultuurverandering. Over welke cultuur dat moet zijn, zijn we het denk ik wel snel eens: denken vanuit 'wat kan er wel?', burgergericht, benaderbaar, betrouwbaar, vlot reageren op vragen van de samenleving, verwachtingen goed managen, met één mond spreken, consistent beleid, de interne (project)organisatie goed stroomlijnen, investeren in control e.d. Of we (plat gezegd) nu bezuinigen op het zwembad, onkruidbestrijding of exposities in het raadhuis, die cultuurverandering willen we in ieder geval. En eigenlijk ook al heel lang. Waarom zouden we daarin dan nu aarzelen en dit uitstellen tot half september?
Kortom: ook al is het geen maatregel waar je graag voor kiest, ze is wel noodzakelijk. Daarvoor voelen we ons verantwoordelijk. Het komt de organisatie ten goede en dus de samenleving, want daar is het uiteindelijk voor bedoeld.

Wim Boer