Deze keer was een bezoek aan vliegveld Lelystad onderdeel van de bedrijvendag. Na een korte introductie en rondleiding (waarin ik als oud luchtmachtsoldaat m’n hart een beetje kon ophalen) hield directeur Lex Oude Weernink van het vliegveld een zeer informatieve toespraak. Zijn vliegveld is volledig onderdeel van Schiphol. Op het vliegveld is een veelheid van activiteiten geconcentreerd; allerlei bedrijven hebben er hun plaats en activiteit. Vliegscholen uiteraard, maar ook zakenvluchten, reclamevluchten, recreatieve vluchten etc. kunnen er van de grond komen (letterlijk en figuurlijk dus). Annex zijn er de toeleverde of aanverwante bedrijven. Allemaal rond personenvervoer: vrachtverkeer blijft voorbehouden aan Schiphol.

Onlangs is een vergunning verleend waardoor de startbaan tot 2,1 kilometer mag worden verlengd. Dat betekent concreet dat er grotere vliegtuigen met meer passagiers zullen kunnen landen en opstijgen (voor de liefhebber: b.v. de Fokker 50, de Ambraer 190, de Boeing 737 en de Airbus 320; ‘joekels’ zoals de Airbus 380 zijn niet voorzien). En dat heeft weer een impact voor economische bewegingen in de regio. Vlak over de grens van Twente is er een vliegveld in Wese, waar relatief veel Nederlanders gebruik van maken voor kortere vluchten op het continent, zeg maar binnen Europa. Versterking van het vliegveld Lelystad kan dus een impuls zijn om dat dichter in onze regio te kunnen aanbieden met alle voordelen van dien. Uiteraard heeft versterking van de luchthaven Lelystad ook gevolgen voor de infrastructuur: sterkere verbindingen hebben dan mogelijk ook weer een uitstraling met economische voordelen. De directeur verzette zich tegen spookverhalen – wel vernomen op de West-Veluwe – als zou er een enorme verhoging van de geluidsoverlast ontstaan: dit is niet zo, toonde hij aan. Overigens is de verlenging van de baan voorzien voor de eerste helft van 2010.

Voorzitter Frans Koopman van de Bedrijvenkring gaf in zijn realistische speech de situatie aan waarin Nederlandse bedrijven verkeren, waarbij natuurlijk de economische crisis een belangrijke factor is. Ook burgemeester Zielhuis, die na hem sprak, zette eenzelfde realistische toon. Toch probeerderden beiden de aanwezigen ook voor te houden dat we niet in onnodige somberheid moeten vervallen, maar de mogelijkheden die er toch zijn met beide handen aan te grijpen, en enige durf te tonen in het doorbreken van wat anders een negatieve spiraal zou kunnen worden. Koopman had als verrassing een soort ‘startbewijs’ (in de vorm van een landingsbaan) voor een tiental ondernemers, waarmee zij werden uitgedaagd om in hun onderneming ruimte te creëren voor mbo-ers. Burgemeester Zielhuis had een andersoortige verrassing toen hij mevrouw Linda Roggen voorstelde, de nieuwe bedrijfscontactfunctionaris die de gemeente heeft benoemd. Een belangrijke schakel in de relatie tussen overheid en bedrijfsleven, waar onze fractie vaak op heeft aangedrongen.

Waar er op eerdere bedrijvendagen nog wel eens wat ‘animositeit’ tussen bedrijven en overheden een rol speelde, mag geconstateerd worden dat deze relatie nu op een volwassen en realistische manier werd benadrukt: we hebben elkaar nodig, we moeten begrip hebben voor elkaars wensen en soms ook kritiek, maar vervolgens zien hoe we daar verder mee kunnen komen.

Cees Souman en ik bezochten de dag, en u maakt uit het voorgaande waarschijnlijk wel op dat we na afloop met een goed gevoel naar huis reden.

Ton van Leijen