1. Wie is Carlo van Dijk?
Ik ben opgegroeid in een gezin van vijf personen. Beide ouders waren maatschappelijk en kerkelijk erg actief. Ik heb een jongere zus en een jongere broer. Mijn eerste jaren heb ik in het uiterste zuiden van de Veluwe en in de Betuwe gewoond. Later is ons gezin naar Barneveld verhuist, waar ik het grootste deel van de basis- en middelbare school heb doorlopen. Daarna ben ik gaan studeren en wonen in Utrecht. Tegen het einde van mijn studie Planologie ben ik met Anneke getrouwd. Zij is muziekdocent en speelt in de band Sela. Wij hebben twee kindjes gekregen: Jeske (2008) en Mees (2010). Van alles wat ik ben of wilde worden, vind ik het vaderschap toch wel het meest bijzonder.

2. Waarom wil je wethouder worden?
Tijdens mijn studie ben ik politiek actief geworden. Eerst in de studentenpolitiek en kort daarop in combinatie met het woordvoerderschap van de ChristenUnie Utrecht op het gebied van o.a. RO, Wonen en Grote projecten. Gelijktijdig was is bestuurslid van een studentenvereniging. Ik voelde me in die functies ontzettend in mijn element.

Na afronding van mijn studie ben ik nog een paar jaar in deeltijd voor de ChristenUnie blijven werken en daarnaast aan de slag gegaan als adviseur bij Necker van Naem, een adviesbureau voor de overheid. Daar heb ik de afgelopen jaren voornamelijk raads- en rekenkameronderzoeken uitgevoerd en trainingen verzorgd voor raadsleden.

Zowel via de politiek als via het advies raakte ik er steeds meer van overtuigd dat het voor mijzelf beter zou passen om zelf als wethouder aan de slag te gaan, in plaats van nog langer vanaf de zijlijn allerlei (hopenlijk) waardevolle opmerkingen te maken. Anderen moedigden me daarin aan. Aan de hand van gesprekken met vrienden, (voormalig) burgemeesters, wethouders, gemeentesecretarissen en recruiters en boeken heb ik mezelf vervolgens gericht voorbereid op deze stap.

3. Waar ben je goed in?
Zowel procesmatig als inhoudelijk behoud ik goed het overzicht. Daardoor slaag ik er vaak in het oorspronkelijke doel vast te houden en te realiseren. Wat dat betreft ben ik toch een beetje een terriër zie zich ergens in kan vastbijten. Een plan is bij mij ook altijd een actieplan, gericht op ‘iets doen’ of ‘iets om vast te kunnen houden’!
Het meeste plezier beleef ik er aan om afzonderlijke ideeën van anderen te combineren tot iets nieuws, dat een concrete en breed gedragen verbetering oplevert. Dat onderstreept trouwens nadrukkelijk hoe afhankelijk ik ben van de inbreng van en samenwerking met anderen.

4. Hoe heb je jezelf sinds de kandidaatstelling voorbereid?
Ik heb staan te trappelen om aan de slag te gaan. De afgelopen maand heb ik vooral gebruikt om op een nette manier afscheid te nemen van Necker van Naem. Daarnaast heb ik stapels informatie tot me genomen over de gemeente Oldebroek en alvast kennisgemaakt met enkele raadsleden, collegeleden en medewerkers. Doel daarvan was om een goede inschatting te kunnen maken van de werkomgeving waarin in terecht zou komen. Ik blijf gewoon mezelf, maar wil tegelijkertijd wel maximaal aansluiten bij de ‘couleur locale’ van de gemeente Oldebroek.

5. Wat heb je met de gemeente Oldebroek?
Historische banden met de gemeente zijn er niet. Ik kende Oldebroek vooral van de namen ‘Hardonk’ en ‘Wolfsen’, die respectievelijk in Barneveld en Utrecht burgemeester werden. Sinds bekend is dat ik wethouder in Oldebroek wordt, roemt iedereen mij de prachtige en veelzijdige natuur in de gemeente. Voor een gezin met mensen die van water (Anneke, red.) en bos (Carlo, red.) houden, is Oldebroek ook wel ideaal gelegen.

6. Je woont nu in Utrecht. Ga je pendelen?
Voorlopig nog even wel. De wet hanteert als uitgangspunt dat een wethouder woont in de gemeente waar hij werkt. Daar is natuurlijk veel voor te zeggen en ik onderschrijf dat uitgangspunt ook. Ondanks dat de raadsperiode al halverwege is, zijn we daarom van plan ons in de gemeente te vestigen. Daarbij speelt ook een rol dat het werk van Anneke een verhuizing toelaat, de kindjes nog ‘mobiel’ zijn en dat ik sowieso graag dicht bij mijn werk woon.

7. Bij je benoeming als wethouder koos je voor de belofte in plaats van de eed. Waarom?
Dit is een delicaat punt. Ik ben me ervan bewust dat hier verschillend over gedacht wordt en de argumenten voor- en tegen eed en belofte zijn me goed bekend. Belangrijk om te zeggen is: de eed wijs ik niet af, evenmin dat we in ons werk afhankelijk zijn van de trouw, zorg en kracht van de Here God. In mijn ‘maiden speech’ heb ik daar ook iets over gezegd.
Uiteindelijk is voor mijzelf doorslaggevend wat Jezus letterlijk zegt in Matthëus 5:33-37. Aangezien het afleggen van de eed niet ‘door de overheid wordt gevorderd’ (Zondag 37 van de Heidelbergse Catechismus, red.) val ik terug op deze grondregel: ‘ja is ja’ en ‘nee is nee’. Dat is de belofte.

8. Naar welke kerk ga je?
Wij zijn lid van de protestantse wijkgemeente Jacobikerk in Utrecht. Het is een gemeente waar vanouds veel studenten komen, die tegenwoordig ook steeds vaker na hun studie lid blijven en gezinnen stichten. Het zorgt voor een opmerkelijke leeftijdsopbouw, met heel veel kinderen tot een jaar of acht, heel veel twintigers en dertigers en veel ouderen en weinig van al het overige. Wat we waarderen aan de gemeente is dat deze nadrukkelijk open staat voor de vragen die in de samenleving spelen en sterk gericht is op het aanwezig zijn in de stad. Dat blijkt ook uit de hoeveelheid aan activiteiten die door de week plaatsvinden.

9. Wat ga je de komende maand doen?
De komende maand ga ik eerst maar eens heel goed luisteren naar wat raadsleden, inwoners en medewerkers mij te vertellen hebben. Ik heb zo wel mijn ideeën en plannen, maar wil niet voor mijn beurt praten. Zodra ik een goed beeld heb, wil ik voor mijzelf een aantal concrete doelen benoemen.