De week voor Koninginnedag is mijn weblogweek. Er valt deze week genoeg te beleven in de politiek en daarbuiten. Op maandagmiddag zit premier Rutte een week te vroeg op visite bij de Koningin. Hij biedt het ontslag van zijn kabinet aan. En de meeste raads- en collegeleden van de gemeente Oldebroek zijn met de griffier en de gemeentesecretaris bij elkaar in Coelenhage. Daar vindt een miniconferentie bestuurlijke vernieuwing plaats. Twee dames nemen de aanwezigen bij de hand en leren ons fris tegen de dagelijkse praktijk aan te kijken. We worden verdeeld in verschillende groepen. En krijgen de opdracht om suggesties te doen voor verbeterpunten. Wanneer we een aantal van deze punten hebben genoteerd gaan we voor de creatieve insteek. We worden via het begrip ”muur” op heel andere gedachten gebracht. Wat roept het woord muur bij ons? We gaan alle woorden die bij ons binnenkomen opschrijven. Het resultaat: “grens, hard, weerbarstig, scheiding, bescherming, stenen, praatpaal, cement, Chinees, bloem en lang.” Daarna gaan we de gevonden woorden verbinden met het concrete verbeterpunt. En zo komen alle vijf groepen tot een mooi resultaat. In de grote kring worden vervolgens alle plannen gepresenteerd. Rond de klok van 9 uur worden alle deelnemers uitgenodigd om een concrete verbeterstap toe te zeggen. En daar gaan alle burgers van Oldebroek de komende periode wat van merken. Wilt u mij bellen wanneer u voor 30 april 2013 er niets van hebt gemerkt?

We zijn nog maar 24 uur later en zitten met een groot deel van de raad en het voltallige college in het gemeentehuis. We zijn niet alleen! Veel mensen uit de samenleving hebben zich gemeld voor de inspraakavond ter gelegenheid van de kerntakendiscussie. Bijna alle stoelen van de raadzaal zijn bezet. De agenda vermeldt een lijst van 23 insprekers. Zo’n groot aantal is in de afgelopen raadsperiode niet eerder voorgekomen. Een heel groot gedeelte van onze samenleving trekt aan de ogen en oren van de gemeenteraad voorbij. De senioren zijn oa. vertegenwoordigd door de seniorenconsulent. De sportverenigingen laten zich ook niet onbetuigd, drie van de vier voetbalclubs zijn aanwezig. Het jongerenwerk is ook van de partij. Twee jongens, die regelmatig te vinden zijn in het jongerencentrum van Wezep schuiven aan. Samen met de anderen die op de tribune hebben plaatsgenomen, laten ze hun applaus horen bij de inbreng, die namens de jongeren wordt gegeven. De Oranjevereniging, de bibliotheek, het cultuurpact, het fluitensemble, de belangengroep Noordeinde en het Kulturhus de Talter laten ook van zich horen. En natuurlijk de muziekverenigingen, enkele burgers en één van de dames en heren die twee keer in de week ’s morgens te vinden zijn in het zwembad. Wat een hoeveelheid van activiteiten vindt er plaats in onze gemeente. Ik heb me er opnieuw over verbaasd. Je denkt dat je het allemaal weet, maar op zo’n avond komt het weer sterk op je af. De meeste aanwezigen weten het grote belang van hun club of vereniging goed voor het voetlicht te brengen. Ik heb me als raadslid aan het einde van de avond afgevraagd: “Zijn we als gemeentebestuur wel op de goede weg met deze ingrijpende bezuinigingen?” Ik ben er nog niet uit. Maar wel heel gelukkig met zo’n inspreekavond, waar alle aanwezigen een goed beeld krijgen van het grote belang van een bloeiende samenleving!

De woensdag verloopt relatief rustig. Ik heb de tijd om de oranje-rood-wit-blauwe vlaggetjes op te hangen. De wapperende vlaggetjes zijn voorbode van een historische donderdag. Want aan het einde van de middag komt het bericht dat vijf partijen, de zogenaamde Kunduz-coalitie een historisch akkoord hebben gesloten. Gelukkig, partijen zijn bereid over hun eigen schaduw heen te stappen. Punten in te leveren en andere punten binnen te halen om samen voor Nederland pijnlijke keuzes te maken. En wel zo, dat de burger van ons land, naast drastische en noodzakelijke maatregelen, wordt geconfronteerd met daadkrachtige bestuurders. Daarnaast kunnen we in Brussel gaan melden dat we de norm van drie procent kunnen halen met de gemaakte afspraken. Diezelfde norm, die we een aantal weken geleden mede tot stand hebben gebracht en gesteund om andere landen in Europa te dwingen de begroting op orde te krijgen.

Vrijdag 27 april, de verjaardag van onze prins Willem Alexander. Hij wordt 45 jaar. Als je het mij vraagt is hij voor de Koninginnedag van 2013 de koning van Nederland. Vanmorgen ben ik uitgenodigd in het gemeentehuis. Een aantal burgers van onze gemeente krijgt een Koninklijke onderscheiding. Een van de vijf is een goede bekende, onze eigen fractievoorzitter Ton van Leijen. In de kantine van het gemeentehuis is het een feestelijke drukte van belang. Ieder in een goede stemming. De blijdschap overheerst. Tegen kwart voor tien komt de stoet onder aanvoering van de burgemeester een volle raadszaal binnen. Ze worden onthaald met een langdurig applaus. De burgemeester neemt het woord en noemt de burgers, die zo dadelijk een onderscheiding krijgen opgespeld, toonbeelden van dienstbaarheid. Hij kent de bescheidenheid van de personen aan tafel en vraagt ze om in dankbaarheid de onderscheiding te aanvaarden. Tot vijf keer toe klinkt het bekende refrein: “Het heeft hare Majesteit behaagd.” Naast de fractievoorzitter van de ChristenUnie, worden de heer Kanis, mevrouw Clement, mevrouw Pruim en dominee van der Worp onderscheiden. De geanimeerde bijeenkomst wordt afgesloten met het brengen van een toost met oranjebitter en het “Leve de Koningin.” Het blijft daarna nog lang gezellig in het gemeentehuis.

Een week met politieke en maatschappelijke hoogtepunten is bijna voorbij. We leven toe naar Koninginnedag. Er zijn veel redenen om aanstaande maandag de vlag in top te steken. En toch kent de 30e april van 2012 ook de schaduwrand van het ongeluk van prins Friso. Mijn gedachten gaan uit naar onze Koninklijke familie. Ik wens ze de nabijheid van God. Moedig om het feest wel door te laten gaan. Oranje boven! Soli Deo Gloria!

Gijs van den Brink