Zoals u welllicht weet bestaat ons gezin uit zes personen: Pa, ma en vier kinderen  in de leeftijd van puber (13) tot jong volwassene (21).

Over het algemeen gaan we best goed samen en is de sfeer prima.

Maar wat velen niet weten is dat wij een zevende, niet fysiek, maar wel altijd aanwezig gezinslid hebben namelijk Niemand.

En Niemand is bijzonder, want zij/hij  heeft het hier echt altijd gedaan!

Wie heeft die zak chips leeggegeten? Niemand.

Wie heeft het ontbijtbordje op het aanrecht laten staan in plaats van het even in de vaatwasser te zetten? Uiteraard weer is het Niemand.

En al dat wasgoed náást de wasmand? U raadt het al, er wordt naar elkaar gewezen en uiteindelijk heeft Niemand het gedaan, Niemand is verantwoordelijk.

Niemand en ik gaan mínder goed samen, dat zult u begrijpen.

Nu moet ik denken aan de grotere en serieuze problematiek in ons land.

Stikstof, klimaatverandering , vervuiling en overbelasting van ons milieu.

Wie heeft het gedaan, wie is daar verantwoordelijk voor?

Niet zo moeilijk, natuurlijk zijn dat hoe dan ook de boeren met hun volle megastallen en mestoverschotten.

Nee, niet de boeren, maar het zijn de grote bedrijven die zonder of met weinig vergunningen schaamteloos kunnen uitstoten en vervuilen.

Of is het toch Schiphol met haar talloze vervuilende vluchten per etmaal?

Ach nee, het zijn al die zogenaamde asielzoekers, want als zij hier niet waren…

En dan weten we het opeens, het is állemaal de schuld van de overheid met haar beperkende betuttelende regelgeving en op papier bedachte stikstof en klimaatcrisis.

Zo wijzen ook wij maar al te graag met de vinger naar elkaar en lijkt het ook hier dat uiteindelijk niemand verantwoordelijk is, een oplossing blijft uit en de discussie verhardt. Met name sociale media wordt bevuild met een drek aan beledigingen, verwensingen, opruiing en ordinaire scheldkanonnades.  Mensen komen meer en meer tegenover elkaar te staan.

Eerlijk gezegd baart dit alles mij zorgen. We leven immers met z’n állen op te grote voet in ons kleine Nederland. En dat gaat helaas ten koste van de kwaliteit van lucht, water en natuur.

Een crisis als deze kan echter niet opgelost worden door slechts één sector, dat is simpelweg niet eerlijk en ook onmogelijk.

We zullen het samen moeten doen.

Iedereen zal een steentje moeten bijdragen;  de boeren, transport, industrie en luchtvaart. Er zal een eerlijke verdeling moeten komen, een gezamenlijke aanpak. Maar dat betekent ook dat u en ik flink aan de bak zullen moeten door bewuste keuzes te maken: Wat kan, wat moet écht en wat kan ik best af en toe laten?

                                             Een betere wereld begint nog altijd bij onszelf.

Laten we allemaal onze verantwoording nemen, om zo de aarde een beetje schoner, mooier en met een hoopvol perspectief door te kunnen geven aan de generaties na ons.

Laten we met elkaar blijven praten, naar elkaar luisteren, respectvol blijven, maar bovenal voor elkaar blijven bidden.

Ik heb besloten om thuis voorlopig Niemand  de deur te wijzen, zodat we als gezin nog lang samen heerlijk kunnen steggelen over wie waar nu verantwoordelijk voor is en daar met elkaar afspraken over kunnen maken.

Erna van den Bosch- Pleijter

ChristenUnie Oldebroek